Eerste team ten onder in Huissen


25 november 2019

In de vierde ronde van de nationale competitie stond voor het eerste team de uitwedstrijd bij VBI uit Huissen op het programma. Van oudsher een wedstrijd waarin Westerhaar goed voor de dag komt. Na de teleurstellende nederlaag van vorige ronde tegen WSDV konden de Westerhaarders wel weer een opsteker gebruiken dus werd er gehoopt op een stuntje tegen deze sterke ploeg.

Marino Barkel speelde tegen de Huissense kopman Alexander Baliakin. In een klassiekje moest Barkel nog wel even goed rekenen maar hij wist af te wikkelen naar een remise-eindspel. Helaas kwamen de Westerhaarders vervolgens op achterstand. Gil Salome had een spannende partij tegen Johan Krajenbrink waarbij laatstgenoemde zich in een korte vleugel opsluiting liet nemen. Een riskant speelplan dat deze keer goed uitpakte, toen de standen ineenschoven werd Salome op fatale wijze ingesnoerd.

Gerbrand Hessing kwam bepaald niet lekker uit de opening tegen Fred de Koning. Het trok echter weer bij waarna Hessing zelfs een mooie aanvalsstand verkreeg. De Koning had zijn verdediging echter goed op orde waardoor remise de logische uitslag was. Ook remise was er voor Herman Hilberink die in het middenspel een dreigende vleugelaanval van Wouter Ludwig het hoofd wist te bieden. Peter Hoopman maakte vervolgens indruk door zich in een positioneel nadelige positie de sterke Gerard Jansen van het lijf te houden.

Al met al prima remises waardoor de Westerhaarders in de wedstrijd bleven. Bert Aalberts leek ook een vrij geruisloze remise te spelen tegen Jasper Lemmen. In het late middenspel hield Aalberts het hoofd echter onvoldoende koel en liet zich een verloren klassiek afspel aanmeten. Met de achterstand van twee partijen leek de wedstrijd dan ook definitief gespeeld.


Vervolgens was er het nodige tumult. Yuen Wong was na een heel lange aanloop nog tot een kansrijk afspel gekomen tegen Joost Hendriksen. Na wellicht niet de sterkste voortzetting van Wong kon Hendriksen via een offer een 3-om-1 afdwingen. Wong dacht lang na over het veld waar hij zijn dam wilde laten landen. Toen hij in een flits zag dat zijn tijd bijna op was verschoof hij in uiterste paniek een schijf in plaats van reglementair met de dam te slaan. Met de resterende tijd van 1 minuu t en 1 seconde bleek dat dit ook geen seconde langer had moeten duren. Vervolgens barstte de discussie los rond de vraag wat nu te doen. Dat de onreglementaire zet terug moest stond buiten kijf; de klokstand waarmee de slag opnieuw genomen zou moeten worden was onderwerp van discussie. Het uitvoeren van een slag binnen een seconde is bepaald geen sinecure maar daar leek het wel even op uit te draaien. Nadat de gemoederen enigszins bedaard waren kwamen de combattanten sportief remise overeen.

Dat de Westerhaarders uiteindelijk niet eens tot een individuele overwinning kwamen was wel wat zuur. Zo had Odin Mol een prima drukstand op het bord gekregen in het late middenspel tegen Jos Stokkel. Hij koos echter een verkeerd plan waardoor Mol zelfs moest zien te verdedigen naar een puntje. Andrej Kalmakov was ongetwijfeld teleurgesteld na zijn sterke partij tegen Geert van Aalten. Met sterk positiespel kwam Kalmakov tot een eindspel met een schijf meer. Van Aalten wist echter naar een tweede dam op te boksen en haalde een zwaarbevochten remise binnen. Jan van Dijk was als laatste nog bezig. Volgens beproefd recept probeerde hij Alexander Bulatov aan het wankelen te brengen. De Wit-Rus speelde echter sterk tegen waardoor Van Dijk al heel snel alle zeilen bij moest zetten om in de race te blijven. Dat lukte nog bewonderenswaardig maar het eindspel waarin Van Dijk terecht kwam was wel verloren.

Op de teamnederlaag was weinig af te dingen, al viel deze met 13-7 wel erg ruim uit. Wonden likken en er over twee weken weer staan is het devies. Dan ontvangen de Westerhaarders thuis Damlust uit Gouda.