15 april 2012
In het Paasweekend, om precies te zijn op vrijdag 6 en zaterdag 7 april, werd in het Friese Ureterp, een klein dorpje in de buurt van Drachten, de Halve Finale voor het NK Junioren gespeeld. Er werd gestreden om twee finaleplekken. Dit werd gedaan met het razende tempo van 30+15, waardoor veel partijen werden ontsierd door blunders.
Witte van Moort-speler Bert Aalberts maakte deel uit van het achtkoppige deelnemersveld. Hij leek samen met toptalent en meervoudig Europees Kampioen pupillen Jan Groenendijk grote kans te maken voor de felbegeerde tickets. Maar dit moesten zij dan eerst wel even waarmaken.
In de eerste ronde speelde Aalberts tegen de onbekende Tim Karman. In een stroeve partij beging Karman enkele positioneel mindere voortzettingen. Toen hij in een slechte stand in een damzetje liep gaf hij op. Vervolgens was de talentvolle Jos Plijter van Hijken DTC de opponent. Aalberts probeerde wat tempi te winnen om vervolgens de lange vleugel van Plijter te bestoken. Plijter wist echter belangrijk centrumvoordeel te pakken. Aalberts speelde om nog te winnen maar op een zetje, waar Plijter ook nog intuinde. Een gelukkige overwinning voor Aalberts derhalve.
Inmiddels was Jan Groenendijk al tegen duur puntverlies aangelopen. De taaie Wopke de Vries uit Drachten wist de eerstejaars aspirant op remise te houden. Aalberts stond inmiddels dus al een punt los, en kon in de derde ronde weer twee punten aan zijn totaal toe voegen. De andere Drachtster speler, Jorn Kruit, trapte al na ongeveer vijftien zetten in een dam. Hij ploeterde nog lang door, maar na een één-om-vijf zag hij eindelijk de zin van doorspelen niet meer in. Op de laatste dagronde had Aalberts aan de Ijmuidenaar Vince van der Wiele aanvankelijk geen makje. De Noord-Hollander ging met een aanval voortvarend te werk, maar enkele krankzinnige voortzettingen zorgden voor schijfwinst voor Aalberts, met uiteindelijk ook winst tot gevolg.
Jan Groenendijk had in de vierde ronde wederom puntverlies opgelopen, dit maal tegen Jos Plijter. Aalberts stond dus inmiddels door de goede 100%-score op vrijdag al twee punten los. Op zaterdag speelde Aalberts tegen Wopke de Vries. Aalberts lokte een aanval uit, waar Wopke gretig op inging.
Uiteindelijk wist Aalberts met een fraaie forcing een dam te scoren.
De Vries-Aalberts, ronde 5 31-27. Wit moet iets doen aan de dreiging 13-18, maar ook nu heeft zwart een combinatie. De Vries kon nog een nadelig eindspel bereiken, maar meende een zetje te zien dat niet op ging, waarna hij opgaf. In de zesde ronde moesten Aalberts en Groenendijk eindelijk tegen elkaar. In een klassiekachtige partij leek Aalberts in het begin aan de leiding te gaan, maar na een aantal vereenvoudigingen van Aalberts leek de partij spoedig op remise af te stevenen. Dit kwam echter niet uit de verf, want Groenendijk was in het dunne standje beduidend handiger en liet de Westerhaar-speler dan ook met lege handen achter.
Door deze ontwikkelingen moest Aalberts in de laatste ronde minimaal een punt halen om zeker te zijn van een finaleticket. Hijkenaar Rik Smit was de tegenstrever in ronde zeven. Aalberts hakte in het begin veel schijven eraf, maar ging later via een centrumomsingeling toch op winst spelen. Deze centrumomsingeling zag er niet kansrijk uit, maar Smit weigerde terug te ruilen en na een zwakke terugruil van de Drent wist Aalberts schijfwinst te forceren, waarna Smit opgaf. Het finaleticket was binnen!
Jan Groenendijk had de laatste ronde ook gewonnen waardoor een barrage om de eerste plek nodig was. In de eerste barragepartij speelde Aalberts niet echt overtuigend, maar hij wist in de loop van de partij voordeel te halen. Groenendijk wist met het water aan de lippen nog een 3-om-1-remise af te dwingen. De tweede partij was gelijkwaardiger, maar ook hier wist Aalberts aan het eind een gunstige positie af te dwingen. Hij won een schijf, maar een verschrikkelijke blunder zorgde ervoor dat de grootste beker naar Wageningen ging:
Aalberts-Groenendijk barragepartij 2 32-28???
