Bekerteam bereikt knappe tweede plaats!

18 juni 2017
Het bekerteam van Damclub Witte van Moort heeft afgelopen zaterdag de finaleronde van de bekercompetitie gespeeld. In Huissen stond allereerst het team van Constant Charlois uit Rotterdam op het programma. Op papier een van de zwakkere teams die nog in het toernooi waren. Toch was de wedstrijd behoorlijk spannend. Allereerst was het Bert Aalberts die het opnam tegen de Nederlandse Ivoriaan Leopold Sekongo.  In een klassieke partij kreeg Aalberts op het eind licht initiatief maar met weinig tijd – Sekongo vuurde zijn zetten hoofdzakelijk a tempo af – accepteerde hij de remise. Ook Gil Salomé kwam niet verder dan remise. Tegen de taaie Radjes Balkaran had hij wel voordeel maar hij besloot, met het oog op de situatie naast hem, remise te geven. Dat bleek terecht want Vadim Virny speelde Francis Tholel vanuit de opening al weg. Toen Tholel ook nog een belangrijke basisschijf opspeelde ging de aanval van Virny als een mes door de boter. De Münsterse grootmeester wist dan ook winst aan te laten tekenen. Odin Mol had in een totaal gelijkwaardige partij met Patrick Stork toen genoeg aan remise en koerste probleemloos op dat resultaat af; 5-3 zege en de halve finale was bereikt!

In de halve finale werd gespeeld tegen de winnaar van het duel tussen Huissen en Van Stigt Thans. Huissen won dit duel na een uiterst merkwaardige barrage waardoor de gastheren in de halve finale de tegenstanders waren. Na ampel beraad werd besloten om de opstelling te veranderen en de gewenste paringen ontstonden. Vadim Virny werd van te voren kansen toegedicht tegen Jos Stokkel maar in de partij kwam daar weinig van terecht. De partij eindigde na wat aftasten in remise. Spannender ging het er aan toe in de andere partijen. Zo speelde Bert Aalberts een aanvankelijk rustige partij tegen Geert van Aalten. Geconfronteerd met het vooruitzicht van slecht klassiek besloot hij tot een centrumaanval die door tal van combinatieve dreigingen werd geteisterd. Aalberts vond de juiste zetten en het werd remise. Eveneens een zeer spannende partij tussen Odin Mol en Alexander Baliakin. Mol gaf zijn tegenstander een aanval en ging vol in de omsingeling. Een gevaarlijke opzet tegen een grootmeester van dit kaliber maar het leek een succes te worden. Baliakin moest twee schijven inleveren en ging een slecht eindspel tegemoet. Helaas wist Mol het eindspel niet tot winst te voeren maar desalniettemin een puike partij van Mol. Tot slot had Gil Salomé na een moeizame pot een schijfje voordeel geboekt tegen Fred de Koning. De Huissense speler bleef echter koel en koerste af naar remise. 4-4 dus waarna er moest worden gesneldamd voor een plaats in de finale. De Westerhaarse spelers gingen er goed voor zitten en het Huissense sterrenteam werd weggeblazen. Mol liet Baliakin nu niet ontsnappen en boekte een fraaie zege. Ook Gil Salomé en Bert Aalberts wisten te winnen, waarna Wirny met remise rustig uitwaaierde: 1-7 winst.
Het finaleduel werd gespeeld met Hijken DTC. Dit team kwam deze dag met een monsterteam met de kersverse wereldkampioen Roel Boomstra, de zeer sterke Wouter Sipma, romantische dammer Hans Jansen en de uiterst doorgewinterde Auke Scholma. Witte van Moort anticipeerde op de Hijker vaste opstelling in de hoop dat er ergens een zege werd geboekt en dat Aalberts zijn tegenstander Boomstra op afstand zou houden. Aanvankelijk ontwikkelde de wedstrijd zich goed. Zowel bij Salomé en Mol was interessant randschijvenspel te zien. De eerste uitslag was echter die tussen Vadim Virny en Wouter Sipma. Virny wilde winnen maar kreeg geen voet tussen de deur: remise. De tweede uitslag was die tussen Hans Jansen en Gil Salomé. In een interessante partij waarin de mogelijke combinaties de spelers om de oren vlogen was uiteindelijk geen winnaar te noteren. Ondertussen was de partij van Aalberts en Boomstra gevorderd tot een dun klassiekje. Met alerte zetten kon Aalberts in het eerste deel van de partij de boel redelijk in evenwicht houden. In het klassiekje werd hij echter getrakteerd op een Ghestem-doorstoot die uiteindelijk uitmondde in een winnend offer dat Aalberts totaal niet gezien had. Het eindspel was volmaakt uit en Aalberts moest opgeven. Het lot van de Westerhaarders lag toen in handen van Odin Mol. In een principiële aanval versus omsingeling tegen Auke Scholma sloeg de aanval van Mol uiteindelijk door. Zelfs de door Scholma zo gewenste nooduitgangen naar dam faalden door het gebrek van een fatsoenlijk tempo. 4-4.

Na deze 4-4 moesten de matadoren nog één keer aan de bak. Doordat Aalberts zijn reguliere partij aan bord 1 verloor moest er in de sneldambarrage per se gewonnen worden, bij 4-4 was Hijken bekerwinnaar. Met die wetenschap begonnen de spelers met hun partijen. Odin Mol ging weer als een bezetene uit de startblokken en speelde kennelijk zo indrukwekkend dat Scholma al vrij snel door de vlag ging. De tweede partij die uit was was tussen Virny en Sipma. Virny had makkelijker spel maar kwam niet tot winst. Aalberts speelde tegen Boomstra een afschuwelijke opening en kwam nauwelijks tot acceptabel spel. In het middenspel trok de boel enigszins bij maar toch kwam Boomstra tot een winnende aanval. Aalberts speelde in het verloren eindspel door en bijna met succes: Boomstra vergat even de nijpende tijdnood en drukte in zijn laatste seconde pas de klok in. Nu de klokwinst van de baan was kon er opgegeven worden. Met deze 3-3 tussenstand moest Gil Salomé per se winnen van Hans Jansen. Salomé wist een schijfje te winnen en leek dan ook de wedstrijd over de streep te kunnen trekken. Helaas was het resterende eindspel te gecompliceerd om dit in de resterende handje vol seconden te verzilveren. Jansen pakte remise waardoor de sneldambarrage ook in 4-4 eindigde. Genoeg voor Hijken dat de beker in de prijzenkast bij mag zetten.

Het bekerteam kan terugkijken op een prima dag en sowieso een goed verlopen toernooi. De uiteindelijke tweede plaats is een geweldig resultaat, zeker als je in ogenschouw neemt hoe moeilijk het was om de eerste twee wedstrijddagen te overleven. Uiteindelijk staan de spelers met lege handen maar de opgedane wedstrijdervaringen zullen vast van pas komen in aanloop naar het nieuwe seizoen. Direct op de eerste speeldag van de nationale competitie kan er revanche worden genomen op de Hijkenaren; dan speelt Witte van Moort de uitwedstrijd in Hijken.
Klik hier voor de uitslagen op Toernooibase.

Witte van Moort-spelers konden geen potten breken op het NK Sneldammen

11 juni 2017

­­­­­­­­­
Op het NK sneldammen in Utrecht waren maar liefst 8 deelnemers van WvM aanwezig;

Niek Jansen speelde bij de welpen een ongelukkig toernooi; de partijopzetten waren vaak wel goed, maar ‘ergens’ ging er iets niet goed.  Resultaat was dat hij in de 3e  groep uitkwam (plaats 17 tm 24)
Daar liet hij zijn klasse zien en haalde de eerste 3 rondes flink uit door alles te winnen; vermoeidheid zal een rol gespeeld hebben (zoals bij alle deelnemers), waardoor hij uiteindelijk nog 2 partijen remise speelde en de laatste 2 partijen verloor.  Al met al een 20e plaats in dit sterke deelnemersveld !

Willem Fokkert  had zijn dag niet;  hoewel hij als laatste eindigde in dit toernooi, wil niet zeggen dat hij als kop van jut fungeerde; een paar goede partijen in de voorrondes en die onterecht verloor hadden Willem veroordeeld tot de 3e  groep. Hier wist hij 1 partij te winnen (uitgerekend tegen de groepswinnaar), maar de overige partijen waren toch te vermoeiend (veel energie gestoken in de ochtendrondes) en verloor hij. Toch behoort Willem tot de beste 24 dammers van Nederland in zijn klasse!

In Groep B had WvM 3 sterke troeven, maar geen van hen wist door te dringen tot de finalegroep.
Alex Noppers had duidelijk zijn dag niet; damblindheid en gebrek aan geluk (remise in gewonnen stand of verliezen in gewonnen/remisestand) zorgden ervoor dat Alex in de 3e groep moest uitkomen; hier liet hij toch zien dat hij wel degelijk een finalewaardig kandidaat was, want hij liet weinig heel van de competitie; zelfs een onnodige nederlaag tegen de nummer 2 kon hij zich wel veroorloven! Een zure nasmaak zal regeren, maar het vertoonde spel ’s middags laat zien dat Noppers te laat heft gepiekt.

Regerende kampioen Jeffrey Steen en Jeroen Schokker  waren na de voorrondes veroordeeld tot de 2e finalepoule;  in de ochtendrondes hadden beide spelers een paar keer pech een goede stand niet om te zetten in winst;  vooral Schokker zat heel dicht tegen de finalepoule aan, maar verloor op het eind een partij en wist dit niet meer te compenseren.  In de 2e groep was het wel WvM wat heerste;  Steen werd daarin 1e en Schokker 2e ; resp. de  9e en 10e plek

In Groep A, waar wereldkampioen Boomstra zijn titel wist te prolongeren, waren ook 3 spelers van WvM actief;  Peter Hoopman, Jan van Dijk en Gil Salomé.
Hoopman speelde in voorrondes goede en attractieve partijen. Ook tegen van IJzendoorn en Sipma bleef hij moeiteloos op de been; vooral in de partij tegen laatstgenoemde was er van alles mogelijk; positioneel werd Hoopman weggetikt, maar kreeg kans op herstel en liet zich deze kans niet ontglippen. Sipma trapte op het eind zelfs in een kleine combinatie, waarna meteen tot remise besloten werd;  als Hoopman had doorgespeeld, wat het maar de vraag of de Hijkenaar dat zou overleven…  Helemaal ontevreden kan Hoopman dus niet zijn over zijn 1e optreden op het hoogste optreden sinds lange tijd en mocht hij zijn kunsten in de 2e groep laten zien.

Van Dijk speelde ouderwets grillig, maar ging niet altijd goed; een paar gelukjes (Salomé / Hakvoort waarbij hij nog een punt haalde), maar toch te weinig gescoord om een finaleplek te bemachtigen en ook hij mocht zijn kansen in de 2e groep gaan tonen.

Salomé had vooral pech dat hij zich niet plaatste; goed spel, maar teveel punten verspeeld;  in de voorrondes stond hij gewonnen tegen Van Dijk en in een andere partij vond hij niet het juiste plan om zijn schivjenvoorsprong om te zetten in winst in het eindspel. De laatste ronde moest hij dan winnen tegen Hein Meijer om zich toch nog te plaatsen.  Een openingsfoutje leverde hem een iets ongemakkelijke positie op, maar hij herstelde keurig; pas in het late middenspel nam hij te grote risico’s en moest zelfs een nederlaag incasseren. Ook Salomé mocht uitkomen in de 2e groep

Kenmerkend ’s middags In de 2e  groep was wederom de strijdlust! Nederlands kampioen ‘gewoon’ dammen wist deze groep te winnen.  (alhoewel hij wel het geluk had dat Salomé niet de winst vond in hun onderlinge partij (dan zou het de 2e nederlaag dit jaar zijn van Van Ijzendoorn tegen Salomé !)

 Jan van Dijk werd 2e, Salomé 5e  en Hoopman 8e  in deze groep, dus resp. 10 e, 13e en 16e  in deelnemersveld (sterkste bezetting in jaren, alleen Heusdens en Groenendijk waren de opvallendste afwezigen;  wellicht dat ze er volgend jaar wel bij zijn en dan kun je het NK sneldammen gerust omdopen naar het WK sneldammen!


Een bijzonder gelsaagd toernooi, waar de teleurstelling lichtelijk zal overheersten, maar het vertoonde spel en strijdlust zal elke rechtgeaarde damliefhebben goed hebben gedaan!

Bekerteam dringt door tot finale

4 juni 2017

Het bekerteam van Witte van Moort, dat de 1e voorronde maar net overleefde, speelde zaterdag 3 juni in de 2e voorronde. Vandaag speelde het team in de formatie Gil Salomé, Bert Aalberts, Herman Hilberink en Gerbrand Hessing. Net als op de vorige speeldag werd in een groep met drie andere clubs gestreden om twee finaleplekken.

De eerste wedstrijd werd gespeeld tegen SNA uit Heerhugowaard, dat met een degelijk team op de proppen kwam. Het spits werd afgebeten door Gil Salomé die een spannende partij speelde tegen Steven Wijker. Na de Tsjegolev-opening speelden beide spelers positioneel gezonde zetten waardoor er uiteindelijk remise uitrolde. Herman Hilberink nam een flankaanval tegen Overijssels kampioen Mitchel Mensinga. Laatstgenoemde zag zwaktes in de stand van Hilberink en ging de omsingeling gretig aan. Naarmate de partij vorderde trok de stand van Hilberink helemaal recht en werd Mensinga overspeeld. Gerbrand Hessing speelde de Roozenburg-opening van Theo Tesselaar tegen. Na een afwikkeling had Hessing licht initiatief maar hij moest zich tevreden stellen met remise. In de slotpartij had Bert Aalberts zich in de opening al belangrijk positioneel voordeel verschaft tegen Ivo de Jong. Na een onnauwkeurige voortzetting moest Aalberts echter in de verdediging. In het late middenspel kantelde de partij weer volledig maar Aalberts liet het ongetwijfeld gewonnen eindspel remise lopen. Hilberink werd daarmee matchwinner: 5-3!

Na deze belangrijke overwinning wachtte in ronde twee het sterke Damlust uit Gouda. Damlust kwam met de topgrootmeesters Prosman en Van IJzendoorn op de proppen zodat de Westerhaarders hun borst nat konden maken. Het strijdplan was om de twee grootmeesters onschadelijk te maken en dan onderin toe te slaan. Het begin van de wedstrijd strookte niet geheel met dat voornemen. Herman Hilberink verloor namelijk van de gelijkwaardige Erik Hoogendoorn zodat er gelijk een achterstand was. Gerbrand Hessing speelde een gezonde aanvalspartij tegen de Goudse kopman Erno Prosman. Toen de aanval van het bord verdween was de stand zo goed als gelijkwaardig. Hessing nam echter een afwikkeling naar een verloren eindspel waar doorspelen tot remise had geleid. Met de 0-4 achterstand moesten Salomé en Aalberts op de pedalen. Salomé speelde een behoedzame doch sterke opening tegen Martijn van IJzendoorn. In het middenspel toonde Salomé zijn grote spel-inzicht en verkreeg een gewonnen eindspel, wat hij keurig tot winst voerde. Een geweldige prestatie die gezien de tussenstand in de wedstrijd ook bittere noodzaak was geworden. Tot slot moest Aalberts het wedstrijdpunt op de wal zien te slepen tegen André Venema. Na een paar mindere zetten in de opening wist Aalberts de lange vleugel van Venema volledig te fixeren. Toch bleek de winstvoering moeilijker dan gedacht. Venema kwam tot een nadelig eindspel maar daarin stortte zijn verzet al spoedig in: 4-4! Een belangrijk wedstrijdpunt...

De laatste wedstrijd werd gespeeld tegen Damcombinatie Fryslan. Dit team had één punt gehaald uit de eerste twee wedstrijden en moest dus winnen om kans te maken op de finale. Witte van Moort had daarentegen genoeg aan een gelijkspel om zich te plaatsen voor de finaledag. Met deze scenario’s in het hoofd begonnen de teams aan het beslissende duel. In de partij tussen Bert Aalberts en Bastiaan Hollander was klassiek spel te zien in de opening. Een en ander ging gepaard met de nodige ruilen waardoor de muziek al snel uit de stand was. In een dunne stand werd remise overeengekomen. Ook remise was er voor Gil Salomé, die tegen ex-NK finalist Gerlof Kolk een spannende partij had in het klassieke spelgenre. De valstrikken die Salomé voor zijn tegenstander spande werden echter doorzien waardoor het ook hier onbeslist eindigde.
Met nog twee partijen te gaan liepen de spanning en de temperatuur – in de toch al snikhete speelzaal – nog verder op. Inmiddels was duidelijk dat het bekerteam per se resultaat moest halen: bij een verlies was het afgelopen. Met die wetenschap stroopte Herman Hilberink de mouwen nog eens op. Na een matige opening had hij het positioneel zeer zwaar tegen Jan Algra. Het blokje schijven dat Hilberink links posteerde leek ideaal om van te profiteren. Leek, want de stand bood verrassende combinatiemogelijkheden die de opzet van Hilberink verantwoord maakten. Met de nodige creativiteit wist Hilberink zich een weg naar dam te banen en een buitengewoon belangrijke remise binnen te slepen. Vervolgens was de spanning er goeddeels af, want Gerbrand Hessing had een zo goed als gewonnen eindspel bereikt tegen Douwe Edelenbos. In het klassieke middenspel beging Edelenbos een positionele misser. Hessing forceerde een eindspel met schijfwinst maar bood, om aan alle onzekerheid een eind te maken, remise aan, wat door Edelenbos met beide handen werd aangegrepen: 4-4!

Uiteindelijk eindigde het team met vier punten uit drie wedstrijden op de gedeelde eerste plaats met Damlust, wat genoeg was voor plaatsing. Witte van Moort kon zich zelfs poulewinnaar noemen doordat het aan het hoogste bord won in de onderlinge ontmoeting. Op 17 juni zal het bekerteam in de finale proberen om het zilverwerk mee te nemen naar Westerhaar. Tegenstander in de kwartfinale is Constant Charlois uit Rotterdam.

Kijk hier voor de uitslagen van het KNDB bekertoernooi.

Mitchel Mensinga overtuigt in PK Overijssel 2017

3 juni 2017

In de maanden april en mei werd traditioneel het Overijssels kampioenschap dammen afgewerkt in diverse categorieën. In de hoofdklasse werd Junioren talent Mitchel Mensinga uit Enschede, sinds 2017 lid van damclub Witte van Moort, overtuigend kampioen met vier overwinningen en één remise tegen regerend kampioen Yuen Wong uit Borne. Yuen Wong eindigde met één punt achterstand op de tweede plaats. Meervoudig Overijssels kampioen Gerbrand Hessing kwam niet verder dan een derde plaats.



In de eerste en tweede klasse werd met een gemengd deelnemersveld gespeeld, echter werd de ranglijst per categorie opgemaakt. In de eerste klasse wist Gert Drent (Den Ham) overtuigend te winnen van klassegenoot Mark Paters (Vroomshoop). Door een onverwachte nederlaag van Drent tegen Willem Fokkert, kon Paters nog langszij komen bij Drent en diende een barrage uitsluitsel te geven. Paters toonde zich in de barrage van 2 partijen de sterkste en werd kampioen in de eerste klasse.

In de tweede klasse werd Willem Fokkert uit Hellendoorn overtuigend kampioen met een score van 11 punten uit 7 wedstrijden. Roelof Schippers (Westerhaar) en Hilco Harms (Dedemsvaart) volgden op gepaste afstand en behaalden beide 8 punten. Doordat Harms in het onderlinge duel gewonnen had van Schippers, eindigde hij als tweede en verwees hij Schippers naar de derde stek.

Klik hier voor de eindstanden:

Dammers Witte van Moort bekeren verder

26 mei 2016

Traditoneel wordt in de maanden mei en juni het Nationale bekertoernooi afgewerkt. Zo ging een viertal dammers van Witte van Moort afgelopen zaterdag op bezoek in Huissen en speelde een drietal wedstrijden.
Witte van Moort moest het de eerste ronde opnemen tegen Gooi & Eemland en had een moeizame start. Jeffrey Steen verloor de partij na een misrekening. Nadat Herman Hilberink en Odin Mol remise hadden gespeeld, lag het aan Gil Salomé de stand gelijk te trekken.
Nadat zijn tegenstander de remise miste, maakte hij het gedecideerd af.

De tweede ronde was tegen de grootste concurrent CTD Arnhem. Deze ronde werd opnieuw geopend met een verliespartij. Gil Salomé overzag een meerslag en verloor daardoor uiteindelijk ook de partij. Deze keer wist niemand van Witte van Moort de stand gelijk te trekken, resulterend in een 3-5 verlies.


In de laatste ronde was Witte van Moort afhankelijk van Arnhem voor de kansen tot kwalificatie. Herman Hilberink opende de score tegen De Kroonschijf DEZ. Na in de opening al voordeel te hebben verkregen liep de tegenstander in een combinatie, waarna snel de overwinning volgde. Jeffrey Steen had een voordelige stand, maar besloot de remise te verzilveren. Gil Salomé had een voordelige stand opgebouwd, maar kon de winst uiteindelijk niet vinden. Op dit punt had Arnhem de tegenstander met 7-1 verslagen, waardoor Witte van Moort aan een remise genoeg had voor de tweede plek. Odin Mol kreeg een remise aangeboden, maar zag kansen en sloeg dit af. Hij had echter een vang over het hoofd gezien, waardoor hij een noodoplossing moest nemen, en in een drie tegen vier eindspel terecht kwam. Hier wist hij de remise te vinden, waarmee hij de tweede plek en de kwalificatie voor de volgende ronde voor Witte van Moort veilig stelde.


Tussenstand zomercompetitie

11 mei 2017

Na 2 avonden zomercompetitie gaat Theo Leoné aan de leiding in categorie A. Theo verzamelde 7 punten uit 4 wedstrijden. Een viertal spelers volgt met 3 punten uit 2 wedstrijden. In categorie B heeft willem Fokkert de leiding genomen met 3 overwinningen en 1 verliespartij. Tweede staat Bennie Hendriks met 5 punten en Bennie Hessing staat 3e met 4 punten uit 4 wedstrijden.

Onderstaand de stand:

Cat AW +   =   - Pt
1 Theo Leoné A     4 3 - 1 - 0 7
2 Willem Fokkert B     4 3 - 0 - 1 6
3 Bennie Hendriks B     4 2 - 1 - 1 5
4 Bennie Hessing B     4 2 - 0 - 2 4
5 Yuen Wong A     2 1 - 1 - 0 3
Alex Noppers A     2 1 - 1 - 0 3
7 Mitchel Mensinga A     2 1 - 1 - 0 3
8 Gerbrand Hessing A     2 1 - 1 - 0 3
9 Jeffrey Steen A     3 1 - 1 - 1 3
10 Afram Malki B     4 1 - 1 - 2 3
11 Roelof Scihppers B     1 1 - 0 - 0 2
12 Adriaan Noppers B     2 1 - 0 - 1 2
13 Albert Bos B     2 1 - 0 - 1 2
14 Jeroen Schokker A     2 1 - 0 - 1 2
15 Niek Kloppenburg A     2 1 - 0 - 1 2
16 Stefan Oelen B     2 1 - 0 - 1 2
17 Bennie Lawant B     3 1 - 0 - 2 2
18 René Schippers A     2 0 - 1 - 1 1
Gerwin Mollink A     2 0 - 1 - 1 1
20 Koert Meuleman B     1 0 - 0 - 1 0
21 Natashja Hessink B     2 0 - 0 - 2 0
22 uijsau Bahraui B     4 0 - 0 - 4 0

Rabobank Clubkas Campagne!

2 mei 2017

Al jaren zet de Rabobank zich al in voor het verenigingsleven. Daarom organiseren ze dit jaar
de Rabo Clubkas Campgane. Hierbij doet natuurlijk Damclub Denk en Zet/Witte van Moort ook mee als trouwe Rabobank klant.
In totaal wordt er €175.000 verdeeld over allerlei sportclubs, stichtingen en andere doelen.
Hoe meer stemmen onze vereniging krijgt hoe groter deel van het bedrag naar ons toe gaat.
En we kunnen het geld goed gebruiken om te investeren in nieuw trainingsmateriaal voor de jeugd maar ook om het club gebouw van binnen te vernieuwen. Denk hierbij aan het interieur maar ook aan een verbouwing van onze sanitaire voorzieningen.
Iedereen die klant is bij de Rabobank heeft als het goed is een brief of mail gekregen met een stemcode. Met die stemcode kan je 3 keer stemmen waarvan 2 keer op dezelfde vereniging.
Wij hopen dan ook als damclub dat jullie op ons gaan stemmen.


Meer informatie over de Rabo Clubkas Campagne kunt u hier vinden: Rabo Clubkas

Jitse Slump wint sneldamtoernooi voor den Hollander. Jeroen Schokker winnaar eerste klasse.

1 mei 2017

Traditioneel is er naast het NK Junioren ook het Meuleman Engineering sneldamtoernooi. Met een bezetting van 22 deelnemer kon gesproken worden van een mooi deelnemersveld. Grote favoriet voor dit toernooi waren Jitse Slump en Bert Aalberts. Als outsiders konden Gerbrand Hessing en Steven den Hollander ook nog een gooi naar de titel doen. Het toernooi werd geopend door Gijsbert Meuleman. De zoon van Koert Meuleman nam de honneurs waar voor zijn vader, die helaas verstek moest laten gaan.

Favoriet Bert Aalberts viel wat tegen dit toernooi. Domme nederlagen tegen Jitse Slump en Steven den Hollander, en enkele onnodige remises leverde hem een teleurstellende vijfde plek op. Mitchel Mensinga is een speler die met sneldammen verassend uit de hoek kan komen. Ook vandaag was dit het geval en hij werd door weerstandpunten naar de vierde plek verwezen. Gerbrand Hessing heeft dit toernooi de sterkste tegenstanders gehad en wist daarmee een derde plaats binnen te halen. Er had voor Hessing wellicht meer ingezeten, als hij niet onnodig verloor van Marco de Leeuw.


De strijd voor de eerste plek ging tussen Jitse Slump en Steven den Hollander. Slump stond het gehele toernooi aan kop, maar toen hij plots in een combinatie liep tegen Alex Noppers, en op de klok verloor van Gerbrand Hessing rook Den Hollander bloed. Slump bleef zijn voorsprong tot op een punt behouden, en werd terecht kampioen. Voor den Hollander restte een knappe tweede plek. Ook opvallend was dat den Hollander als enige speler geen partij verloor.

Ook in de eerste klasse was het bijzonder spannend. Topfavorieten voor de eindzege waren hierbij thuisspelers Alex Noppers en Jeroen Schokker. Noppers had door een zware loting in de laatste rondes wat pech, maar wist met een knappe remise tegen toernooiwinnaar Jitse Slump nog net een derde plek te bemachtigen. Tweede in deze klasse (op weerstandpunten net boven Noppers) werd Marco de Leeuw, die goed scoorde tegen de onderste helft van het klassement. De eerste plek werd bemachtigd door Jeroen Schokker, die de laatste weken eigenlijk altijd wel in de prijzen valt bij sneldamtoernooien. Alle deelnemers konden na afloop tevreden terugkijken op het toernooi, waarin er hard gestreden werd om de punten, maar de gezelligheid het belangrijkst was.




Jitse Slump kampioen bij NK junioren.

29 april 2017

Met uiterste krachtinspanningen heeft Jitse Slump zijn tweede titel bij de junioren weten te behalen. Achtervolger Wouter Wolff bleef in een zeer chaotisch middenspel de zenuwen de baas, en wist ook te winnen. De plusremise van Slump, die hij eerder in het toernooi wist te behalen, was echter voldoende voor de titel.

Bij de partij van Slump (tegen Wouter Morssink) leek er heel lang niets aan de hand. Morssink speelde een prima partij, en een remise leek dan ook het resultaat te worden. Pas in de 40ste zet ging Morssink de fout in, maar het was de vraag of Slump dit allemaal af kon straffen. De eerste zetten waren uitstekend, maar een verkeerde zet van Slump leverde de mogelijkheid om de stand te neutraliseren. Morssink liet dit echter na, een Slump speelde het eindspel met vaste hand naar winst. Hierdoor was Slump zeker van de titel, en kon hij trots de felicitaties in ontvangst nemen.
Concurrent Wouter Wolff leverde een prima partij af. Tegenstander Nick Waterink was bereid om een leuke partij te spelen, en de spanningen waren om te snijden. De kansen waren voor Wolff, maar hij nam deze niet optimaal waar. Er volgde een zeer intressant middenspel, waarin beide spelers wat kleine foutjes maakte. Toen Wolff echter winnend voordeel kreeg liet hij dit niet meer liggen. Een erg knappe overwinning, maar helaas voor Wolff net niet genoeg. Waterink werd ondanks zijn verlies onbedreigd derde.

Mitchel Mensinga en Arie van der Knaap speelden een partij met klassieke structuren. Van der Knaap besloot hier van af te zien, en het spel werd wat meer open. Mensinga dwong van der Knaap naar de rand, en deze randschijven hadden niet heel veel nut. Mensinga pakte de belangrijke velden, en van der Knaap moest offeren. Het eindspel waar hij in terecht kwam bood geen hoop meer op een punt.
Een plusremise kon BerkeYigitturk noteren. Tegenstander Johan Top liet weer zien hoe goed hij is in verdedigen, en stond wel lastiger, maar het leek niet tot beslissend nadeel te komen. Een moment van onoplettendheid bood Yigitturk de mogelijkheid om een offer te plaatsen, en vervolgens door te breken. Yigitturk miste echter dit buitenkansje, en hierna werd het evenwicht niet meer verbroken. Omdat Yigitturk wel voordelig eindspel had werd dit dus een plusremise.


Machiel Weistra en Marco de Leeuw vlogen als razende door de opening. De eerste 30 zetten waren voor beide spelers bekend, maar de stand die daarna op het bord kwam was niet bekend. Beide spelers investeerde veel tijd om tot een goed plan te komen, maar de stand bood weinig kans op voordeel voor een van de spelers. Er werden nog wel wat speldenprikjes uitgedeeld, maar ook in deze partij maakte geen van de spelers aanspraak op een overwinning.

De Leeuw wint verrassend van koploper Wolff, Slump en Waterink profiteren

28 april 2017

De avondronde van 27 april bracht ongekende spanningen op het bord. Terwijl koploper Wouter Wolff de tot nu toe onfortuinlijke Marco de Leeuw trof, kreeg achtervolger Jitse Slump te maken met een van de revelaties van het toernooi, Machiel Weistra. Wolff ging te ver in zijn winstpogingen en kreeg verassend een verliespartij te veerwerken. Slump profiteerde niet optimaal, maar de plusremise die hij behaalde bezorgt hem wel de koppositie.

Nick Waterink heeft zich ook bij de koplopers gevoegd. Waterink is dit toernooi heel sluw omhoog gekropen, en dat zonder echt grote blunders te maken. Tegenstander Berke Yigitturk was niet onder de indruk van de reputatie van Waterink, en ging vol de aanval in. Waterink speelde deze fase slim, en bracht een onbekende, maar zeer combinatiefrijke Kellerstand op het bord. Yigitturk ontweek de eerste valkuilen prima, maar trapte later in een kleine combinatie. Waterink kon daardoor snel de punten noteren.

Johan Top en Arie van der Knaap waren beide uit op een overwinning. Top speelde in de openingsfase alle schijven stoïcijns naar het centrum. Van der Knaap zette hier een Chichov-kanon tegenover. Toen dit kanon later verbroken moest worden, leek Top hier voordeliger uit te komen. Van der Knaap is echter een speler met enorme vechtlust, en wist wat controle terug te pakken. Buiten wat speldenprikjes kwam dit gelijkwaardige duel niet meer, en op de 42ste zet werd tot een gelijkwaardige remise besloten.

Een zeer opmerkelijk duel was te zien bij Mitchel Mensinga en Wouter Morssink. Beide heren moesten winnen om nog kans te maken op een podiumplek. Het was dan ook geen verassing dat beide spelers fel van leer trokken, en een wederzijdse flankaanval wat het resultaat hiervan. Toen de stand bijgetrokken was, was het wederom Morssink die agressief naar voren liep. Deze aanvalsgolven leek Mensinga niet te overleven, en verlies leek het logische resultaat. Morssink miste echter wat winstkansen, en Mensinga kon opgelucht wegkomen met een minremise.


Wouter Wolff leek goede papieren te hebben tegen Marco de Leeuw. Het was echter De Leeuw die een uitstekende partij neerzette,  en Wolff met grote problemen opzadelde. Wolff was hier niet van onder indruk, en zette met een Parti Bonnard het bord in vuur en vlam. Vanaf dat moment keerde de kansen per zet. De Leeuw miste enkele sterke voortzettingen, terwijl Wolff tot twee keer toe een zeer kansrijke afwikkeling niet zag. De Leeuw wist uiteindelijk de winnende zet te vinden, waarna Wolff de strijd staakte en kon opgeven.


Jitse Slump was intussen op de hoogte van deze uitslag, en draaide de duimschroeven nog iets strakker aan. Tegenstander Machiel Weistra had tot dan toe nog geen partij verloren, maar leek te gaan bezwijken onder de druk. Het moment dat Slump op schitterende wijze de stand van Weistra kon omklemmen koos hij echter een ander sterk plan. Dit zou ook in winst resulteren, maar één verkeerde zet van Slump verspeelde de winst. Slump bleef echter doorspelen, en haalde een zeer belangrijke plusremise binnen. Grote complimenten voor de koelheid waarmee Weistra een verdiend punt binnenhaalde.


Door deze plusremise gaat Slump aan kop. Wolff en Waterink zitten hem echter nog op de hielen, en met de topduel Slump-Waterink en Waterink-Wolff nog voor de boeg kan er veel veranderen! To be continued..