Zaterdag 4 oktober 2014
Zaterdag 4 oktober werd
alweer de tweede wedstrijd in de nationale competitie gespeeld. Witte van Moort
mocht zich opmaken voor de lange uitreis naar Gouda. Dit team had de eerste
ronde met 12-8 van het sterke Apeldoorn gewonnen. De Westerhaarse dammers waren
dus gewaarschuwd.
De opstelling was niet
verkeerd. Er waren wel een paar borden aan te wijzen waar de Goudase dammers
licht favoriet waren, daartegenover stonden twee zeer voordelige borden voor
Westerhaar. Het team trapte af met een reprise van vorig jaar: Herman Hilberink
mocht wederom plaatsnemen tegenover de sterker geachte Teun van de Krol.
Hilberink kwam zwak uit de opening en probeerde zijn verschrikkelijke lange
vleugel te compenseren met aanvallend spel. Dit kwam niet uit de verf en waar
Hilberink vorig jaar nog won, moest hij dit keer zijn tegenstander de hand
geven (2-0).
Odin Mol, een van de
sterkere Westerhaar-spelers kwam tegen de nog sterkere Erno Prosman te zitten.
De wereldrecordhouder blindsimultaandammen was in een spannende partij zeker
niet de bovenliggende, want Mol leek dreigend op te stomen op de Goudse
rechterflank. Prosman liet echter zien waarom hij zo goed is en schoof de
remisehaven in (3-1). Ook Casper Remeijer had in Martijn van IJzendoorn een erg
sterke tegenstander. Na een vlotte opening nam Remeijer een centrumaanval, die
later naar het kerkhofveld werd verlegd. Van IJzendoorn, een van de grootste
Nederlandse talenten, wist er maar weinig tegen uit te richten en zo haalde Remeijer
een mooie remise (4-2).
Vadim Virny zorgde voor
de gelijkmaker. Tegen Ruud Kloosterman was dat ook een must, maar de
klaverbladopsluiting was vrij lastig naar winst te voeren. Virny onderkende
alle remisecombinaties en sleepte de tweepunter over de streep (4-4). Gil
Salomé had de aanval gekozen tegen André Venema. Hoewel Salomé de hele partij
de overhand had wist Venema met het nodige fortuin tot een remisestelling te
komen, waarin laatstgenoemde zo vriendelijk was om op te geven (4-6).
Na deze belangrijke
winstpartijen probeerde Eddie Hilberink er nog wat van te maken tegen Harry
Clasquin. De hekstellingopening werd weggeruild en er resteerde een lange,
technische partij met wat centrumvoordeel voor Hilberink. Het was echter niet
genoeg voor de winst (5-7). Gerbrand Hessing speelde tegen de gelijkwaardige
Erik Hoogendoorn. Na een lastige opening die beide spelers veel tijd kostte was
het vervolg van Hoogendoorn niet geweldig: hij verloor op kinderlijke wijze een
schijf. Hessing had geen moeite om de plusschijf om te zetten in winst (5-9).
De beslissing kwam van de
hand van Tomasz Miksa. Tegen Peter van Eck kwam er een theoretische
Roozenburg-opening op het bord. Na de karakteristieke terugruil had Van Eck
weliswaar een wat zware voorpostvleugel, maar moest Miksa oppassen niet
volledig onder de voet gelopen te worden. Miksa slaagde daarin, sterker nog,
Van Eck raakte het overzicht helemaal kwijt en verloor uiteindelijk zelfs nog
(5-11).
De teamoverwinning was daarmee binnen! Nu was het nog de vraag of de score verder uitgebouwd kon worden. Yuen
Wong speelde tegen Martijn van der Klis een interessante partij. Wong had de
betere stelling, maar wist niet het optimale uit zijn stelling te halen en
moest zo in een teleurstellende remise berusten (6-12). Als laatste waren Bert
Aalberts en Friso Fennema nog bezig. Nadat Aalberts een remiseaanbod afsloeg wist hij binnen een
tiental zetten vakkundig zijn goede stand te veranderen in een zeer slechte.
Het eindspel balanceerde op de rand van remise en verlies, maar na de
beslissende fout van Aalberts profiteerde Fennema niet. Uiteindelijk wist
Aalberts naar een 3-om-2 te vluchten (7-13). Witte van Moort voert na twee ronden samen met
Huissen en Schiedam de ranglijst aan.
Tomasz Miksa zorgde met zijn overwinning voor het
binnenhalen
van de winst voor DeZ/Witte van Moort.
van de winst voor DeZ/Witte van Moort.
