18 oktober 2015
Na de (zeer) overtuigende overwinning in de tweede ronde
tegen Oosterveen (18-2 (!)) moest nu worden aangetreden tegen het lastige ADG
uit Amersfoort.
Dit team werd vooraf als een van de titelkandidaten getipt
(naast WvM2, Gooi en Eemland en Enschede) en teamleider Niek had duidelijke
instructies gegeven voor elk punt te vechten en dat 9-11 genoeg zou zijn (dan
zouden we winnen immers)
In werkelijkheid was het minder spannend…. Het werd een
onverwachte 4-16 overwinning!
Eerst de wedstrijd in cijfers;
Vooraf een loting met kansen; onze zwakkere (qua rating dan (!)) moesten tegen hun zwakste spelers en daar lagen lichte kansen.
Jan tegen Strooper
was wel een gehoopte paring, net als Mollink tegen Martin en
Hoopman-Bolllebakker.
De winstkansen
zouden (vooraf dus) bij Niek, Edwin en Elena (en in lichte mate Hoopman)
Dan nu de partijen;
Rosendaal - Altchoul
Elena stond het
grootste deel van de partij makkelijker en gaf relatief vroeg remise (maar op
dat moment stond Edwin al een schijf voor) 1-1 dus
Edwin speelde een
rustige klassieke partij en na een onnauwkeurigheidje van Brank verkreeg hij flink
voordeel. Brank nam echter een grote ruil (dacht hij), maar in werkelijkheid
zat er een kleine truc achteraan en kwam Twiest een schijf voor.
De rest van de
partij was een kwestie van techniek en gaf Brank zich gewonnen 1-3
Steen – Stuger
Jeffrey was in een
‘aggresieve’ bui en ging vol in de aanval…op een bepaald moment was het
tempoverschil zelfs +11
Hoewel de stand
steeds dunner werd, hield Jeffrey de
druk goed op de stand en kon de welverdiende overwinning bijboeken 1-5
Hoopman – Bollebakker
Peter speelde een
klassieke partij tegen Bollebakkker. Het was een interessante partij waar Peter
licht voordeel leek te hebben.
Er ontstond een
laat-klassieke stand die Edwin ook al eens op het bord had gehad ooit.
Bollebakker speelde een normaal ogende zet, maar in feite kon Peter een
verrassende winst forceren (die Edwin na de partij aantoonde) 2-6
Fragment:
In deze stand speelde Peter
48-43, maar met 28-22 staat hij gewonnen. De grote truc is uiteraard dat nu
23-28 niet mag wegens 32x23 21x25 33-29‼ 19x17 29x07 met winst.
Verder
op 23-29 33-28 (met de dreiging 28-23) 14-20 30-25 met winst en op 14-20 volgt
30-25 12-18 25x14 19x10 33-28 23-29 48-42‼ en daarna pas 28-23 met winst (ipv
48-42 kan op 28-23 meteen 08-12 23x34 18-23 met tegenspel
De Waard – Kloppenburg
In de voorbereiding
werd al voorspeld wat de opening zou worden en die kwam precies op het bord. De
Waard week af door een variatie te spelen die weinig voor komt (en terecht!).
Niek kreeg daardoor vrij ruimte en kreeg voordeel. Toen de stellingen bij elkaar kwamen bleek
het in de analyseruimte nog vrij lastig om een definitieve winst aan te
tonen. ‘Gelukkig’ blunderde De Waard en
kon Niek snel 2 punten toevoegen en blijft hij topscorer 2-8
Horssen – Noppers
Na een
ongebruikelijke opening (van de witspeler) kreeg Alex al snel een makkelijke
positie.
Dit voordeel bouwde
hij goed uit en verkreeg hij grip op het spel van zijn tegenstander.
Hoewel het nog wel
goed houdbaar was, overzag Horssen een simpele combinatie en na een aantal onnodige
zetten gaf hij het op en was ook Alex 2 punten rijker 2-10
Hoeve – Everloo
Jan-Willem maakte
weer gebruik van een van zijn favoriete wapens; het halve hek.
Zijn tegenstander
wist niet afdoende om een goed tegenplan te bedenken en het ging van kwaad tot
erger.
De overwinning
(voor zover er twijfel was op dit moment) was een feit 2-12
Hilberink – De Bruijn
In deze partij kon
het alle kanten op; er ontstond een bloedstolllend gevecht, waarbij het
evenwicht merkwaardig genoeg niet werd verbroken.
Na een grote
afwikkeling miste Eddie nog een goede mogelijkheid om het zijn tegenstander
lastig te maken, maar beide spelers hadden dermate veel energie besteed, dat ze
uiteindelijk remise overeen kwamen. 3-13
Martin – Mollink
In deze partij
leken de heren het elkaar niet moeilijk te willen maken, maar dat was schijn.
Lange tijd ging het
dus gelijk op, maar In het middenspel verzuimde Martin om alert te reageren en
ging vrijwillig in de halve hek staan.
Dit bleek een grote fout te zijn en Gerwin speelde de stand als in een
modelpartij naar winst toe. 3-15
Strooper – Schippers
Jan bediende zich van de zogeheten ‘Korenewski’-variant, een
van zijn favoriete openingen.
Ook hier ontstond een spannende partij, waarbij het
evenwicht niet verbroken werd.
Strooper wilde de eer redden voor zijn team en dat kostte
hem bijna de kop.
In plaats van een veilig remise-schema koos hij een riskant
plan, wat door Jan zeer scherp (en alert!) werd tegengespeeld. Resultaat was dat Strooper uiteindelijk in
een verloren eindspel terecht kwam, waarin Jan een ongelukkige misgreep deed
(en meteen na de partij aangaf) en met remise genoegen moest nemen
4-16
