15 september 2012
Op zaterdag 15 september moest het tweede team in actie
komen in en tegen Enschede. Een belangrijke wedstrijd om het kampioenschap. Dat
deze dan met acht spelers wordt begonnen is heel erg jammer. Een gebrek aan
spelers zorgde daags voor de wedstrijd al voor een opstelling met één lege
stoel. Op de speeldag zelf bleek Jeffrey Steen ook nog ziek te zijn geworden,
waardoor Enschede al met 4-0 voorstond. Zo kreeg Ton Keijzer al gratis twee
punten (0-2) . Jammer, want dit was een van de zwakste Enschedeërs. Het andere
bord kon niet beter gekozen worden: topper Igor Chartoriskii kon onverrichte
zake terug naar Duitsland. (0-4)
De ‘wedstrijd’ zelf. Supersub Hilco Harms speelde tegen
Schirinzi een mooie wedstrijd, maar werd het slachtoffer van een schitterende
combinatie (0-6). Bart Stegeman deed iets terug voor de Westerhaarders door
Jonathan Wilbrink te kloppen. Een aanval in de opening van Stegeman verdween
van het bord waarna er niets aan de hand was. Wilbrink ging echter vrijwillig
in de halve hekstelling staan en dat brak hem lelijk op: via een fraaie
vastloopvariant was er geen ontkomen meer aan voor de oud-Dedemsvaarter (2-6).
Gerwin Mollink had over geluk niet te klagen tegen Ronald
Keijzer. Een slechte opening van Keijzer leek al snel groot voordeel voor Mollink
op te leveren. Deze verzuimde echter een opsluiting in te nemen, waardoor
Keijzer een goede aanval kreeg. Op het moment dat Mollink een 2-om-2-ruil wou
nemen, sloeg Keijzer verkeerd en combineerde Gerwin naar schijfwinst en
partijwinst (4-6). Bert Aalberts speelde een matige opening. Tegenstander
Karregat wilde het onderste uit de kan en nam veel risico. In de tijdnoodfase
(en erna!) wist Aalberts alle mogelijke winsten vakkundig te omzeilen, waardoor
Karregat met de schrik en een punt vrijkwam. (5-7)
Alex Noppers speelde een gelijkwaardige opening tegen Juri
Geissenblas. Helaas liet hij zijn lange vleugel opsluiten. Toen Geisenblass een
onaantastbare voorpost kreeg, moest Noppers in een 5-om-5 teleurgesteld opgeven
(5-9). Leonie de Graag leek wat minder te staan tegen Han Borgman, maar de
partij kantelde in het middenspel. Op zet 51 (een terugkerend thema…) had
Leonie haar tanden moeten laten zien tegen de tandarts, deed dit niet en
Borgman kwam nog weg met remise (6-10). Eddie Hilberink had een gelijkwaardige partij tegen Raphail
Zdoroviak. Opeens kwam Hilberink beter te staan, maar de ervaren Duitser hield
het hoofd koel en haalde met een schijf minder remise (7-11). Tenslotte speelde
Niek Kloppenburg tegen e-boardsontwikkelaar Paul van de Veen. Deze liet er geen
misverstand over bestaan op remise uit te zijn en nam elke mogelijke hak in de
opening. Later werd het toch nog spannend toen Van de Veen een schijf op het
kerkhofveld kreeg. Het bleef bij deze spanning en na vijf uur spelen werd
remise overeengekomen. (8-12). Helaas heeft het deze middag niet zo mogen zijn. Een punt was zeker mogelijk
geweest, ondanks de 4-0 achterstand. Het kwartje viel echter niet onze kant op
en het zal nog een flinke klus worden om dit jaar te promoveren.
