Verlangen naar de analoge klok, seserves laten kansen liggen

28 oktober 2018


De reserves van Witte van Moort moesten aantreden tegen het sterke Dammers Uit Oost, een fusieclub tussen Doetinchem en Vorden.
Op voorhand was al duidelijk dat we tegen deze titelkandidaat een hele zware middag zouden beleven, omdat het basisteam behoorlijk gehavend was; Zo waren Hilberink, de gebroeders Schippers en Leoné verhinderd wegens allerlei omstandigheden en moest Mensinga  invallen in het eerste, omdat Salomé daar verhinderd was.
De supersubs speelden alleen zeer verdienstelijk en dat werd niet altijd beloond.
Maar goed, het verslag op zich;

Als eerste was Gijsbert Meuleman uit tegen Huiting; beide spelers die niet echt wedstrijdritme hebben en een onderhoudende partij speelden; het evenwicht is nooit echt verbroken geweest en remise was een terecht resultaat. (1-1)

Kort daarna moest Noppers zijn meerdere erkennen in (sub)topper Zweerink; een zeer gewaagde partijopzet van Noppers werd handhandig door Zweerink gepareerd en was het al vrij snel spitsroeden lopen. Zelfs de creatieve Noppers wist geen oplossing te vinden voor zijn stellingsproble(e)m(en) en kon zijn tegenstander feliciteren  (1-3)

Miksa was volgens eigen zeggen niet helemaal fit en speelde redelijk safe tegen de degelijk en sterke Spieker.  Richting het late middenspel leek het erop dat Miksa nog wel bordkansen had,maar daar was Spieker het niet mee eens en remise was het uiteindelijke resultaat. (2-4)

Twiest moest het opnemen tegen zijn (dam)vriend Wassink. Op het bord leken beide spelers het elkaar niet moeilijk te willen maken.  Twiest miste toch wel een goede voortzetting om voordeel te krijgen/houden, maar koos voor een ander plan. De doorgaans strijdlustige Wassink was dit keer duidelijk uit op een punt (wat in teambelang ook logisch is).  Twiest maakte het zich zelf nog moeilijk, waardoor hij nog iets minder kwam.  Na een correcte zettenreeks was ook hier remise een feit (3-5)

Nieboer moest tegen Leeflang; hoewel Nieboer licht onder druk stond, moest het bij Leeflang wel uit de tenen komen om de partij naar zich toe te trekken.  Als Nieboer iets scherper gespeeld had, dan was er een terechte, maar onverwachte puntendeling uit de bus gekomen.  Helaas was één minder scherpe zet voldoende voor Leeflang om de winst alsnog te behalen (3-7)

Steen koos voor een flankaanval en Donders koos voor een veel beproefd, maar weinig kansrijk plan door een aantal keren erop te lopen en dan de voorpost eraf te ruilen in de hoop een goede doorbraakvariant te krijgen.  Steen speelde keurig tegen en had geen centje pijn en kon een punt bijschrijven aan zijn puntentotaal (4-8)

Kloppenburg zette zijn aanval tegen Graaskamp lekker agressief op en kon al vrij snel op groot voordeel bogen. Bijna had een vingerzetje roet in het eten gegooid die Graaskamp nog zou laten ontsnappen, maar de voorzitter speelde geconcentreerd en uiterst secuur verder en daar kon Graaskamp geen vuist tegen maken.  In een standaardeindspel trok Kloppenburg resoluut de punten naar zich toe (6-8)

 Mollink speelde een goede partij tegen Hendriksen. In een gelijk opgaande partij kreeg Mollink in het middenspel voordeel. Hij had het Hendriksen nog wat moeilijker kunnen maken, maar koos voor een doorbraakaktie die uiteindelijk resulteerde in remise. (7-9)

Hoeve speelde tegen de doorgaans moeilijk te verslaan Hoekman. In de partij kreeg Hoeve steeds meer grip op de stelling en kroop Hoekman door de oog van de naald en eindigde deze partij uiteindelijk met een gelijkwaardige stand en konden de heren elkaars handen schudden (8-10)

Rest alleen de partij van Schokker tegen Sekongo;  Sekongo had de bus in Almelo gemist en leek telaat te komen. Met de digitale klokken mag je tegenwoordig 79 minuten te laat komen, het waren er ‘slechts’ 72;  in het analoge tijdperk moest de tegenstander binnen een uur binnen, anders had hij  zijn partij op straffe van tijd verlies.

De partij op zich was er eentje waar weinig mensen iets van zullen snappen. De uiterst geslepen en gevaarlijke Sekongo tegen de taaie getructe Schokker.

Een aantal keer in de partij leek het of Sekongo de partij naar zich toe kon trekken, maar steeds had Schokker weer iets in petto.  Dit ging zo de hele partij door, totdat Schokker zich toch nog verslikte in een ‘kleintje’…. Gelukkig voor hem was dit toch allemaal nog net genoeg om zijn punt veilig te stellen en was de eindstand (9-11) 

Gezien de omstandigheden een uiterst goed resultaat (kun je daar van spreken bij teamverlies??  Ja, dat kan!!) en geeft moed voor de komende wedstrijden!  Op naar Heerenveen!!