De reserves van Witte van Moort moesten aantreden tegen het
sterke Dammers Uit Oost, een fusieclub tussen Doetinchem en Vorden.
Op voorhand was al duidelijk dat we tegen deze
titelkandidaat een hele zware middag zouden beleven, omdat het basisteam
behoorlijk gehavend was; Zo waren Hilberink, de gebroeders Schippers en Leoné
verhinderd wegens allerlei omstandigheden en moest Mensinga invallen in het eerste, omdat Salomé daar
verhinderd was.
De supersubs speelden alleen zeer verdienstelijk en dat werd
niet altijd beloond.
Maar goed, het verslag op zich;
Als eerste was Gijsbert Meuleman uit tegen Huiting; beide
spelers die niet echt wedstrijdritme hebben en een onderhoudende partij
speelden; het evenwicht is nooit echt verbroken geweest en remise was een
terecht resultaat. (1-1)
Kort daarna moest Noppers zijn meerdere erkennen in
(sub)topper Zweerink; een zeer gewaagde partijopzet van Noppers werd handhandig
door Zweerink gepareerd en was het al vrij snel spitsroeden lopen. Zelfs de
creatieve Noppers wist geen oplossing te vinden voor zijn
stellingsproble(e)m(en) en kon zijn tegenstander feliciteren (1-3)
Miksa was volgens eigen zeggen niet helemaal fit en speelde
redelijk safe tegen de degelijk en sterke Spieker. Richting het late middenspel leek het erop
dat Miksa nog wel bordkansen had,maar daar was Spieker het niet mee eens en
remise was het uiteindelijke resultaat. (2-4)
Twiest moest het opnemen tegen zijn (dam)vriend Wassink. Op
het bord leken beide spelers het elkaar niet moeilijk te willen maken. Twiest miste toch wel een goede voortzetting
om voordeel te krijgen/houden, maar koos voor een ander plan. De doorgaans
strijdlustige Wassink was dit keer duidelijk uit op een punt (wat in teambelang
ook logisch is). Twiest maakte het zich
zelf nog moeilijk, waardoor hij nog iets minder kwam. Na een correcte zettenreeks was ook hier
remise een feit (3-5)
Nieboer moest tegen Leeflang; hoewel Nieboer licht onder
druk stond, moest het bij Leeflang wel uit de tenen komen om de partij naar
zich toe te trekken. Als Nieboer iets
scherper gespeeld had, dan was er een terechte, maar onverwachte puntendeling
uit de bus gekomen. Helaas was één
minder scherpe zet voldoende voor Leeflang om de winst alsnog te behalen (3-7)
Steen koos voor een flankaanval en Donders koos voor een
veel beproefd, maar weinig kansrijk plan door een aantal keren erop te lopen en
dan de voorpost eraf te ruilen in de hoop een goede doorbraakvariant te
krijgen. Steen speelde keurig tegen en
had geen centje pijn en kon een punt bijschrijven aan zijn puntentotaal (4-8)
Kloppenburg zette zijn aanval tegen Graaskamp lekker
agressief op en kon al vrij snel op groot voordeel bogen. Bijna had een
vingerzetje roet in het eten gegooid die Graaskamp nog zou laten ontsnappen,
maar de voorzitter speelde geconcentreerd en uiterst secuur verder en daar kon
Graaskamp geen vuist tegen maken. In een
standaardeindspel trok Kloppenburg resoluut de punten naar zich toe (6-8)
Mollink speelde een
goede partij tegen Hendriksen. In een gelijk opgaande partij kreeg Mollink in
het middenspel voordeel. Hij had het Hendriksen nog wat moeilijker kunnen
maken, maar koos voor een doorbraakaktie die uiteindelijk resulteerde in
remise. (7-9)
Hoeve speelde tegen de doorgaans moeilijk te verslaan
Hoekman. In de partij kreeg Hoeve steeds meer grip op de stelling en kroop
Hoekman door de oog van de naald en eindigde deze partij uiteindelijk met een
gelijkwaardige stand en konden de heren elkaars handen schudden (8-10)
Rest alleen de partij van Schokker tegen Sekongo; Sekongo had de bus in Almelo gemist en leek
telaat te komen. Met de digitale klokken mag je tegenwoordig 79 minuten te laat
komen, het waren er ‘slechts’ 72; in het
analoge tijdperk moest de tegenstander binnen een uur binnen, anders had
hij zijn partij op straffe van tijd
verlies.
De partij op zich was
er eentje waar weinig mensen iets van zullen snappen. De uiterst geslepen en
gevaarlijke Sekongo tegen de taaie getructe Schokker.
Een aantal keer in de partij leek het of Sekongo de partij
naar zich toe kon trekken, maar steeds had Schokker weer iets in petto. Dit ging zo de hele partij door, totdat
Schokker zich toch nog verslikte in een ‘kleintje’…. Gelukkig voor hem was dit
toch allemaal nog net genoeg om zijn punt veilig te stellen en was de eindstand
(9-11)
Gezien de omstandigheden een uiterst goed resultaat (kun je
daar van spreken bij teamverlies?? Ja,
dat kan!!) en geeft moed voor de komende wedstrijden! Op naar Heerenveen!!
