8 december 2019
Tijdens de vijfde ronde
stond het thuisduel met Damlust uit Gouda op het programma. Een degelijke ploeg
met de sterke grootmeester Erno Prosman als blikvanger. Gezien de ranglijst
konden de Westerhaarders een overwinning goed gebruiken teneinde afstand te
nemen van de onderste plekken. Beide teams waren in hun sterkste opstelling
verschenen waardoor een spannende wedstrijd in het verschiet lag.
De beide kopmannen werden
aan elkaar gekoppeld. Zowel Andrey Kalmakov als Erno Prosman kwamen niet tot
bijzondere kansen: remise. Ook de partij die Yuen Wong tegen Friso Fennema
speelde werd vooral gekenmerkt door onderhuidse spanningen en eindigde
onbeslist. Het bord van Marino Barkel stond wel in brand. Na een combinatieve
afwikkeling leek Teun van de Krol goede winstkansen te hebben, maar Barkel
hield zich nog net staande. Er waren verder ook remises voor Herman Hilberink
(goede aanvalspartij tegen Richard Mooser) en Peter Hoopman (kreeg wel voordeel
tegen Bjorn Winkel, maar niet genoeg).
Dat de eerste beslissing
aan het bord van Jan van Dijk viel was niet zo verrassend, maar de richting
waar deze uitslag opviel was zeker verrassend. Van Dijk provoceerde weer lustig
maar Erik Hoogendoorn speelde positioneel sterk tegen. De Goudse speler
combineerde ten koste van een schijf richting de vijandelijke damlijn en de
dagen van Van Dijk leken geteld. Hoogendoorn stapelde vervolgens fout op fout:
eerst verloor hij door onnauwkeurig manouevreren een tweede schijf waarna hij
vervolgens zijn dam liet afnemen.
De Westerhaarders waren
dus op voorsprong gekomen en het was alle hens aan dek om deze voorsprong vast
te houden. Zo had Gerbrand Hessing na een aparte opening behoorlijk positioneel
nadeel gekregen en moest hij alle registers opentrekken om zich de sterke Sven
Winkel van het lijf te houden. Ondanks tijdnood lukte dat heel redelijk:
remise. Ook remise was er voor Gil Salomé en Daaf Kasse, die elkaar in een
strategische partij geen duimbreed toegaven.
Zowel Odin Mol als het
team kwamen vervolgens heel goed weg. Na de opening had Mol gering nadeel
opgelopen tegen Ben Provoost maar dit leek geen beletsel om de partij remise te
houden. Na een lichtzinnige ruil van Mol wist Provoost echter schijfwinst af te
dwingen. Het moddergooien van Mol werd echter beloond: Provoost miste een
duidelijke winst en werd vervolgens tactisch verrast: remise. 10-8 en dus was
er nog een punt nodig voor de zege. Het werden er zelfs twee. Bert Aalberts
wist na een rustige opening gunstig klassiek op het bord te krijgen tegen de
taaie André Venema. In dit klassiekje ging Venema de fout in waarna Aalberts
schijf- en partijwinst afdwong.
Met 12-8 kreeg de bepaald
niet overtuigende overwinning nog een comfortabel karakter. Al met al een zeer
belangrijke zege waarmee WvM zich nu op een gedeeld vijfde plaats terugvindt
met vier andere ploegen. Daarmee kan er omhoog gekeken worden, al zullen de
verrichtingen van de onderste ploegen voorlopig ook nog in de gaten gehouden
worden.
