Zaterdag 1 november
De dammers van Witte van Moort mochten het zaterdag 1 november opnemen tegen hekkensluiter Cema/De Vaste Zet uit Geleen. Deze club had nog geen punten verzameld terwijl Witte van Moort nog de volle score had. Vooraf leek het grootste obstakel deze dag dan ook de lange reis te zijn. Met de afmelding van sterkhouders Gil Salomé en Marino Barkel was er echter al een flinke tegenvaller. Gelukkig bleken supersubs Elena Altchoul en Alex Noppers bereid om in te vallen.
De dammers van Witte van Moort mochten het zaterdag 1 november opnemen tegen hekkensluiter Cema/De Vaste Zet uit Geleen. Deze club had nog geen punten verzameld terwijl Witte van Moort nog de volle score had. Vooraf leek het grootste obstakel deze dag dan ook de lange reis te zijn. Met de afmelding van sterkhouders Gil Salomé en Marino Barkel was er echter al een flinke tegenvaller. Gelukkig bleken supersubs Elena Altchoul en Alex Noppers bereid om in te vallen.
Bij het uitwisselen der opstellingen bleek dat Westerhaar toch nog altijd
favoriet was. Hoewel Alex Noppers een gigantisch gat moest zien te dichten
tegen Cema-topper Paul Nitsch waren er tal van borden waar Westerhaar de
sterkere spelers achter de borden had zitten.
Na een dikke drie uur spelen stond Westerhaar direct al voor. Bert Aalberts
had tegen de sterke Ibrahim Adiatu voor het Chizhov-kanon gekozen en leek
makkelijk spel te hebben. In het late middenspel leek Adiatu de touwtjes in handen
te krijgen vanwege de optisch kwetsbare lange vleugel van Aalberts. Adiatu
vloog echter zonder enige tijdsdruk in een venijnige plakker met schijfverlies.
Na enkele zetten was het pleit beslecht (0-2). Alex Noppers had inmiddels een
ongemakkelijke korte vleugel gekregen. Pogingen om nog tot een acceptabele
positie te komen mislukten (2-2).
Vadim Virny had tegen de taaie Martijn van Gortel een lastige partij.
Weliswaar had Virny voordeel in het klassieke middenspel, maar duidelijk was
het nog niet. Na een fatale zetverwisseling van de Limburger kon Virny
onberispelijk afwerken (2-4). Vervolgens dan eindelijk een remise. Casper
Remeijer kon maar weinig bereiken tegen de Belgische jeugdspeler Kenny le Roy.
Optisch voordeel was het hoogst haalbare (3-5). Ook Tomasz Miksa remiseerde met
opponent Pierre Lacroix. Na een Roozenburg-opening kwam geen van beide partijen
tot iets substantieels (4-6).
Vervolgens een gigantische tegenvaller. Elena Altchoul had middels een
doorbraak een gunstig eindspel verkregen tegen Keita Desmet. Toen de tijd van
oogsten aanbrak trapte Altchoul in een venijnige combinatie met kansloos afspel
als gevolg (6-6). Odin Mol had inmiddels via een goede Ghestem-doorstoot een
schijfje gesnoept van de taaie Patrick Casaril. Er was nog taai tegenspel
mogelijk maar dit was niet aan de Belg besteed (6-8). Yuen Wong had de sterke
Olga Kamyschleeva in de eerste partijhelft helemaal zoekgespeeld en moest toen
gaan afronden. Kamyschleeva had echter nog een taaie verdediging en rommelde naar
een eindspel dat balanceerde op de rand van remise en verlies. Zoals de partij
ging moest Wong een 3-om-1 eindspel toestaan (7-9).
Met nog twee partijen bezig waren er nog twee punten nodig. Gerbrand
Hessing nam het op tegen de sterk opkomende jeugdspeler Jitse Slump. In een
principieel duel van aanval versus omsingeling leek Hessing aardig op te stomen
over het middenbord. Hij raakte echter de weg kwijt in een doolhof vol
combinaties en moest in nijpende tijdnood lijdzaam toezien hoe Slump over zijn
kale linkerflank naar dam liep (9-9). De druk lag daarmee bij Herman Hilberink.
Hilberink had tegen Jens Dekimpe na een sterke opening en dito middenspel een
zeer goed eindspel bereikt. Toen Dekimpe slachtoffer werd van een damafname
leken de dagen van CEMA geteld, maar tot afgrijzen van alles wat Westerhaar een
warm hart toedraagt miste Hilberink deze finesse. In het vervolg wist Hilberink
het nog altijd goede eindspel onder tijdsdruk niet naar een goed einde te
brengen: Dekimpe combineerde zichzelf en zijn team naar een zwaarbevochten
puntendeling (10-10)
