Dammers Witte van Moort weren zich goed tegen Hijken, maar verliezen wel

4 oktober 2021

Op zaterdag 2 oktober stond de tweede ronde van de clubcompetitie op het programma. In
Westerhaar was Hijken de tegenstander. In hun vaste opstelling is Hijken een ijzersterk team wat
voor het grootste deel uit sterke grootmeesters bestaat. De kansen op een mooi resultaat namen toe toen bleek dat een drietal spelers, onder wie meervoudig wereldkampioen Harm Wiersma, ontbrak bij de Drentse topclub.

De wedstrijd werd afgetrapt met een remise. Bert Aalberts speelde een solide aanvalspartij tegen
Aleksej Domchev en had een vijf-om-vijf zelfs wat voordeel. Doorslaggevend was het echter niet. Jan van Dijk leverde een prima prestatie. Tegen de ijzersterke tweevoudig wereldkampioen Roel Boomstra verkoos hij een wat rustiger aanpak boven zijn gebruikelijke provocatieve spel. Dit legde hem bepaald geen windeieren want Boomstra kwam amper tot kansen en moest in remise berusten. Ook Peter Hoopman wist het droog te houden, al was dat tegen Auke Scholma bepaald geen sinecure. In het middenspel raakte Hoopman verstrengeld in een podkova, en nadat hij zich daaruit bevrijdde stoomde Scholma op richting de damlijn. Hoopman kon echter genoeg vertraging opwerpen waardoor ook deze partij in remise eindigde.
 
Helaas kwamen de Westerhaarders toen op achterstand. Herman Hilberink had in ‘mysticus’ Hans
Jansen een interessante tegenstander getroffen, en er ontstond ook een boeiend spelbeeld. Lange
tijd speelde Hilberink goed, maar in het late middenspel verloor hij de controle over de stelling en
ook de partij. Marino Barkel trof de sterke grootmeester Martin Dolfing. In de opening kreeg Barkel al enig stellingsongemak en dat kenmerkte de rest van de partij. In het late middenspel wist Barkel, inmiddels onder stevige druk, zich naar de damlijn te rommelen met remise als prima resultaat.

Met de 4-6 achterstand op de borden incasseerde WvM een nieuwe tik. Yuen Wong nam het op
tegen de creatieve en sterke Wouter Sipma. Vanuit een aftastende opening ontstond een explosief
klassiek middenspel, waarbij beide spelers kampten met zwaktes in hun stellingen. Onduidelijk was wie er objectief beter stond, maar in de wedstrijdpraktijk kwam Wong na een afwikkeling twee schijven achter wat hem op verlies kwam te staan. Direct werd de achterstand teruggebracht. Vanuit een hekstellingsopening kreeg Thijs van den Broek mooi spel tegen Jacob Okken. Dit voordeel werd in het late middenspel geconcretiseerd. Het eindspel werd door Van den Broek fraai afgemaakt. 
 
 Inmiddels stond het 6-8 en met nog drie partijen bezig behoorde een 10-10 gelijkspel zeker nog tot de mogelijkheden. Martijn de Leeuw trok tegen Jan Ekke de Vries vanuit de Tsjegolev-opening alle registers open. In het middenspel tastte De Leeuw in tijdnood mis: in plaats van een waarschijnlijk winnende voortzetting werd hij slachtoffer van een combinatie, die resulteerde in een remise- eindspel. Gerbrand Hessing trof met Henk Kalk een invaller. In een interessante partij met een wederzijdse flankaanval wist Kalk na een oploop van Hessing naar dam te combineren. De dam kon nog worden afgenomen voor een schijf achterstand maar compensatie was er niet. Toch liet Kalk zich beschwindelen en kon Hessing opstomen naar de damlijn, met uiteindelijk een zwaar bevochten remise als resultaat.

 Voor het 10-10 gelijkspel moest het in de laatste partij gebeuren, toevallig ook het enige bord waar de Westerhaarders op een serieus ratingvoordeel konden bogen. Gil Salomé had in een principieel spelbeeld zeker kansen tegen Rik Smit, maar laatstgenoemde deed eigenlijk alles goed. Salomé wist een voordelig eindspel af te dwingen met een sterke remisegeur. Ook in de wedstrijdpraktijk kwam Salomé niet tot winst. 

Eindstand dus 9-11. Geen onverdiende nederlaag, maar met wat meer geluk had er zeker een
resultaat in gezeten. Over twee weken zijn de Westerhaarders vrij vanwege het oneven aantal teams in de ereklasse. Over vier weken neemt Witte van Moort het in Schiedam op tegen Van Stigt Thans 2.