11 november 2019
In de derde ronde van de
clubcompetitie stond het treffen met WSDV uit Wageningen op het programma. De
Wageningers zijn al enkele jaren actief op het hoogste niveau en weten zich
daar elk jaar redelijk makkelijk te handhaven.
WSDV speelt voornamelijk
met eigen kweek aangevuld met enkele sterke aangetrokken spelers. Een van die
externe spelers is oud-wereldkampioen Alexander Shvartsman. Het was dan ook
bepaald geen tegenvaller dat hij deze dag niet aanwezig was in Westerhaar. In
totaal miste Wageningen zelfs drie spelers waardoor de Westerhaarders op voorhand
sterk favoriet leken
.
Het wedstrijdverloop was
aanvankelijk in lijn met die verwachting. Zo wist Odin Mol met sterk
positioneel spel het jeugdige talent Machiel Weistra onder druk te zetten. De
wereldkampioen aspiranten moest dan ook al snel zijn meerdere erkennen in Mol.
De overwinning die Jan van Dijk boekte kwam een stuk moeilijker tot stand. Tot
ver in het middenspel bleef invaller Robert-Jan van Steenbergen keurig overeind
en omstanders vroegen zich ongetwijfeld af waar de winst vandaan zou moeten
komen. Van Dijk compliceerde de stelling en verleidde zijn tegenstander tot een
op het oog sterk gambiet. De Fries in Westerhaarse dienst toonde echter de
onjuistheid van dit offer combinatief aan en verdubbelde de marge van WvM.
Lange tijd leek het er op dat Marino Barkel de stand zelfs naar 6-0 kon tillen.
Halverwege de partij kreeg hij opeens overwicht tegen Fred Ivens, maar het
eindspel was slechts voordelig, niet winnend.
Ondanks de ruime marge
hing er al lang een Wageningse tegentreffer boven de markt. Gerbrand Hessing
trapte vroeg in de partij in een gemene damzet maar bleef stug doorspelen. Zijn
verzet was dusdanig hardnekkig dat het Rik Keurentjes nog flink wat moeite
kostte om de partij ook daadwerkelijk te winnen. Dat lukte uiteindelijk wel
waardoor de stand op 5-3 kwam. Een vrij rustige remise was er vervolgens voor
Yuen Wong, die met een omsingeling weinig gevaar kon stichten tegen Matthias de
Kruijf. Tegenvaller was vervolgens de remise van Andrej Kalmakov. Na een zeer
moeizame openingsfase leek hij in het middenspel toch tot winnend voordeel te
komen. Jesse van Beek verliest echter zelden en ook nu wist hij met een remise
te ontkomen.
De voorsprong was
vervolgens helemaal verdampt. Gil Salomé zette het bord al snel in vuur en vlam
met een Partie Bonnard. Kennelijk was hem er veel aangelegen om tot spel te
komen tegen Ester van Muijen. Het resultaat bleef achter: Van Muijen strafte
het spel van Salomé behendig af en ging zelf met de punten aan de haal. Herman
Hilberink zette de stand vervolgens op 8-8 met een goede remise tegen Johan
Sterrenburg.
Met nog twee partijen te
gaan was al wel duidelijk dat de verwachting uit de voorbeschouwing niet uit
zou komen. De twee resterende posities waren zwaar nadelig voor de
Westerhaarders waardoor een 10-10 het hoogst haalbare zou zijn. Peter Hoopman
had het niet getroffen met de jonge wereldtopper Jan Groenendijk tegenover
zich. Hoopman nam zijn opponent in de hekstelling maar die kwam daar toch met
enig voordeel uit. Met weinig tijd op de klok werd het nadeel groter en groter
waarna Hoopman in een zwaar nadelig, maar mogelijk houdbaar eindspel toch
bezweek. Daarmee was de zwaarbevochten remise die Bert Aalberts binnenhaalde
tegen Marcel Monteba enkel interessant voor de statistieken. Een
teleurstellende 9-11 nederlaag is het resultaat van dit alles waardoor de
Westerhaarders voorlopig vooral naar onder moeten blijven kijken. Over twee
weken speelt het team de lastige uitwedstrijd in Huissen tegen VBI.
