12 november 2017
Op de elfde van de elfde stond ronde nummer
vier van de clubcompetitie op het programma. Het eerste team had een
uitwedstrijd in en tegen het naburige Hoogeveen. Dit team is voor het tweede
jaar op rij actief in de ereklasse en heeft een opvallende jonge bezetting.
Na een korte rit waren de Westerhaarders
gearriveerd in wijkcentrum 't Knooppunt alwaar ook het tweede en derde team van
Hoogeveen hun wedstrijden afwerkten. Bij het uitwisselen van de opstellingen
viel op dat de Hoogeveners de nodige personele problemen hadden. Wereldkampioen
bij de vrouwen Sadowska speelde een toernooi in China terwijl ook Koster
verstek moest laten gaan.
De score werd geopend aan het bord van twee
invallers. Eddie Hilberink speelde tegen Be Eggens een degelijke partij, waar
Eggens optisch wat beter leek te staan. In een dunne stand werden de punten
gedeeld. Verrassend laat werden de punten gedeeld aan het bord van Marino
Barkel en Rick Hakvoort. De heren gaven hun zetten in moordend tempo af en na
een uur leek remise aanstaande maar Barkel kreeg toch nog aangenaam klassiek op
het bord. Hakvoort wendde zijn tijd aan om een remisegaatje te vinden en kon
dan ook naar een 3-om-1 afwikkelen: remise.
Jan van Dijk zette de Westerhaarders op voorsprong.
In een spannende partij met Michel Stempher sloeg de vlam in de pan toen Van
Dijk zijn lange vleugel vrijwillig op liet sluiten. Het bleek de opmaat te zijn
naar een verwoestende vleugelaanval. Stempher moest noodgedwongen afwikkelen
naar een macro-eindspel maar tegen de twee dammen van de speler uit Ureterp was
hij niet opgewassen. Winst voor van Dijk en het eerste stond voor. Bert
Aalberts nam het net als vorig seizoen op tegen Klaas Hendrik Leijenaar. Na de
wat droge opening ontspon zich een interessant middenspel waar Leijenaar een
centrumomsingeling op poten probeerde te zetten. Beide spelers speelden correct
waarna een gedwongen afwikkeling tot een uitgewoede stelling leidde: remise.
De voorsprong werd uitgebreid door Vadim
Virny. Zijn jonge tegenstander Nick Waterink was niet bang uitgevallen wat tot
interessant spel leidde. Virny kon zich helemaal uitleven in het spel met een
hoge randschijf. Hoewel Waterink lang volwaardig partij wist te bieden speelde
hij in het late middenspel toch enkele mindere zetten. Virny wist er wel raad
mee en voerde de partij toen met vaste hand naar winst. Ondanks de 7-3
voorsprong was er nog steeds spanning. Gil Salome kon namelijk niet door de
hechte verdediging van Maarten Wichgers heenbreken. Eenzelfde lot was Odin Mol
beschoren tegen Joel Palmans.
9-5 voor en er waren dus nog twee punten
nodig. Yuen Wong leek echter maximaal een punt aan het totaal te kunnen
toevoegen tegen Maikel Palmans. Na een sterke partij van Palmans was de Bornse
speler in het nauw gekomen. Wong hield het hoofd echter voldoende koel en liet
een uiterst belangrijk punt aantekenen. Gerbrand Hessing nam het op tegen
invaller Alberto Waterink, een speler die normaal in het derde van Hoogeveen
speelt. Hoewel Hessing het nodige terreinvoordeel boekte bleef Waterink heel
kalm de juiste zetten spelen. Zelfs in een lastig eindspel werd de trukendoos
van Hessing de Zuidwoldiger speler niet fataal. Een knap punt van Waterink,
maar Hessing troostte zich met de wetenschap dat hij het elfde punt binnensleepte.
Een heel belangrijk punt, want Herman Hilberink kwam er in het eindspel niet
meer aan te pas tegen Zainal Palmans. Een zure nederlaag daar Hilberink in de
eerste partijhelft rechtstreeks naar een tweepunter leek te gaan. Palmans had
echter nog net een reddende plakker waarna het van kwaad tot erger ging voor
Hilberink. Al met al een nipte maar toch wel terechte 11-9 overwinning. Over
twee weken nemen de Westerhaarders het thuis op tegen promovendus RDC
Rijnsburg.