Afgelopen zaterdag ving de Nationale Clubcompetitie alweer
aan. Het eerste team kreeg gelijk op de openingsdag titelfavoriet Hijken DTC te
bestrijden. Ter illustratie: het Drentse team trad dit duel aan met zeven
grootmeesters terwijl WvM er daar slechts ééntje van kon opstellen. Het was dus
zaak om elke halve kans te benutten teneinde een positief resultaat mee naar
Westerhaar te nemen.
Na een voorspoedige reis kwamen de Westerhaarse dammers ruim
op tijd aan in dorpshuis annex bibliotheek ´de Dorpshoeve´ waardoor er nog even
rustig koffie gedronken kon worden. Reeds om kwart voor twaalf was de
opstelling bekend zodat de tactieken besproken konden worden. Er waren enkele
risicoparingen en op geen enkel bord konden de Westerhaarders een
veelbetekenend ratingsurplus overleggen. Het beloofde dus een lastige middag te
worden.
Vadim Virny nam het op tegen de legendarische
oud-wereldkampioen Harm Wiersma. De opening was wel interessant maar na wat
ruiltjes ging de partij als een nachtkaars uit: remise. Een spannende partij
was er voor Odin Mol tegen Aleksej Domchev. Mol toonde zijn winstaspiraties
door de Tsjegolev-variant te spelen. In geladen stelling werd Mol min of meer
verplicht tot een ruilvariant waarna het snel remise liep. Marino Barkel
probeerde spel te krijgen tegen ´afstopper´ Jan Ekke de Vries maar de Drent
kweet zich van zijn taak en liet een remise aantekenen.
Hijken kwam toen op voorsprong. Herman Hilberink speelde
tegen ´mysticus´ Hans Jansen een prima partij maar nam in het late middenspel
te veel hooi op zijn vork. Hij meende de stand te forceren maar sneed zichzelf
daarmee in de vingers zoals Jansen aantoonde. De tussenstand was daarmee 3-5 en
het was aan Gerbrand Hessing om die niet verder te laten oplopen. Tegen
wereldkampioen Roel Boomstra kwam hij prima de opening door. Positioneel bleef
het allemaal wel redelijk in evenwicht maar tijdnood dreigde in het middenspel
roet in het eten te gooien. Gelukkig had Hessing niet veel tijd nodig om de
juiste zetten te vinden en scoorde hij dan ook een uitstekend punt. Gil Salomé had
de ondankbare taak om ´betonblok´ Hendrik van der Zee aan het wankelen te
krijgen. Toch kreeg Salomé in het middenspel licht de overhand. Van der Zee
viel echter niet ten prooi aan de trucjes die Salomé voor hem in petto had. Zo
eindigde de partij toch nog in remise.
Plotseling werd de stand gelijkgetrokken. Bert Aalberts
speelde tegen Jacob Okken een opening waarbij optisch voordeel aan zijn zijde
was. In een poging slecht klassiek te vermijden probeerde Okken de stand te
breken. Nog altijd was de stand van Aalberts niet per se beter maar wel
makkelijker hanteerbaar. Okken begon vervolgens mindere zetten te spelen en na
een mispeer in het eindspel kon Aalberts de punten bijschrijven. Met de 7-7
tussenstand brak de zon opeens vol door. Jan van Dijk koos een andere tactiek
dan in zijn vorige competitiepartij tegen Wouter Sipma en dat leek hem geen
windeieren te leggen. Na een spannend middenspel koos Van Dijk voor een
Afrikaanse dam waar doorspelen veiliger leek. Sipma kreeg zo een ongetwijfeld
winnend eindspel in handen maar opgejaagd door de klok koos hij niet voor de
beste voortzetting. Van Dijk kreeg de lange lijn in handen en het werd opeens
een stuk lastiger voor Sipma. Wellicht waren er nog steeds kansen voor Sipma
maar die vervlogen toen hij zijn dam liet afpakken waarmee Van Dijk een krappe
en knappe remise pakte.
 |
