Na een geweldige dammaand
met wereldkampioenschappen in eigen land was het weer tijd voor de nationale
competitie. Het eerste team had de zware taak om het op te nemen tegen Hijken
DTC. Deze club doet dit jaar weer mee om het kampioenschap en daar is het team
ook naar.
Na een spannende
beginfase was er opeens tumult bij het bord van Jan van Dijk. Van Dijk was
tegen Wouter Sipma in een –overigens lastige stelling- in een zetje gevlogen en
moest na enig tegenstribbelen opgeven. Marino Barkel deed het prima tegen de
kersverse bronzen Roel Boomstra. Hoewel het klassieke keurslijf waar hij in
werd geperst nadelig was voor hem, wist hij het vege lijf te redden in een dun
standje. Minder verging het Herman Hilberink, die tegen Jan Ekke de Vries een
aanval probeerde tegen te spelen. Uiteindelijk kwam Hilberink op zijn
rechterflank niet tot acceptabel tegenspel en verloor vrij kansloos. Gerbrand
Hessing had een prima opening en leek de touwtjes in handen te hebben toen hij
een enorme bok schoot. Tegenstander Domchev wist er wel raad mee en zette de
7-1 op het scorebord. Ook een tegenvaller
voor Yuen Wong, die na principieel spel de draad kwijtraakte en zijn meerdere
moest erkennen in het jonge talent Wouter Wolff.
De wedstrijd werd in
partij zes al beslist. Tomasz Miksa had vanuit de opening te kampen met een
zwakke lange vleugel. Hij wist de stand gelijk te houden maar tegenstander
Scholma wist wel raad met het positievoordeel: 11-1. Elena Altchoul had in de
opening al nadeel tegen oud-wereldkampioen Harm Wiersma en werd vrij kansloos
van het bord gezet. Bert Aalberts speelde een degelijke opening tegen Ivan
Trofimov en had na een onnauwkeurigheid van zijn opponent de hele partij licht
voordeel. Aalberts kon in het eindspel zijn plusschijf echter niet te gelde
maken. Het derde en laatste punt voor Westerhaar werd behaald door Vadim Wirny,
die tegen oude bekende Hans Jansen het wel probeerde maar niet tot winst wist
te komen. Odin Mol moest verrassend het onderspit delven tegen Jacob Okken. Mol
leek de bovenliggende partij maar in het middenspel keerden de kansen waarna
Okken in het eindspel zijn opponent doldraaide. Een 17-3 nederlaag derhalve.
