Het lijdt weinig twijfel
dat het eerste team momenteel in de hoek zit waar de klappen vallen. Na een
prima overwinning in de eerste ronde werd twee keer ongelukkig verloren. Het
werd dan ook hoog tijd om weer te winnen om de onderste regionen te verlaten. De
tegenstander van afgelopen zaterdag 31 oktober was echter het sterke Denk en
Zet uit Culemborg. Met deze Betuwse ploeg is het de laatste jaren slecht kersen
eten want vooral in uitwedstrijden werden flinke nederlagen geïncasseerd.
De opstelling bood weinig
hoop. Culemborg is op papier al sterker maar de paring van Vadim Virny tegen
Evgeni Vatutin was bepaald niet naar wens. Naar verwachting werd binnen twee
uur remise overeengekomen waardoor de enige Westerhaarse grootmeester al
geneutraliseerd was {1-1}. Tegelijkertijd was Herman Hilberink uit. Hij speelde
een gewaagde opening tegen Boudewijn Derkx en kwam al gauw in een precaire
situatie terecht, waarin geen redding meer mogelijk was {1-3}. Nog meer
rampspoed op het bord van Marino Barkel, die vanuit de opening wat druk leek te
hebben tegen de degelijke junior Valjuk. Deze laatste wist de druk hoofd te
bieden en kon in het late middenspel na een unforced error van Barkel met een
fraaie combinatie en dito rondslag het bord leeg vegen {1-5}. Gerbrand Hessing
was ondertussen na een onnauwkeurigheid in de opening met wit op veld 19
terecht gekomen. Zijn stand was aan handen en voeten gebonden maar de eenzame
soldaat leek nog wel houdbaar. Na een vergissing kon tegenstander Van den Borst
echter meerdere schijven winnen {1-7}. Toen ook Tomasz Miksa het onderspit
moest delven was de wedstrijd wel beslist. Hij werd na de opening naar de rand
gedrukt door de Culemborgse kopman Pim Meurs en werd op modelachtige wijze
ingeblikt {1-9}.
 |
| Teamfoto van het 1ste team seizoen 2015-2016 |
Na deze serie nederlagen
kon Westerhaar weer een punt aan het totaal toevoegen. Bert Aalberts had tegen
Wouter Ludwig een interessante opening waarin hij er voor koos om te
vereenvoudigen. Nadien werd Aalberts naar de rand gedrukt maar zijn
temposurplus compenseerde dat voldoende {2-10}. Een wat zure nederlaag
vervolgens voor Odin Mol. In de opening en vroege middenspel had hij het beste
van het spel tegen Dik de Voogd. Toen zijn voordeel verwaterde probeerde hij
met blufpoker nog te winnen maar hij werd juist zelf slachtoffer van een combinatie
{2-12}. Vervolgens kon Jan van Dijk nog net remise maken tegen Sven Winkel. Van
Dijk moest na een onnauwkeurigheid in de opening de hele partij verdedigen.
Waarschijnlijk heeft Winkel de winst wel laten liggen maar gezegd moet worden
dat Van Dijk het eindspel keurig op remise hield {3-13}.
Yuen Wong nam het op
tegen de grootmeester Alexander Boulatov. Na een gewaagde opening van Wong had
Boulatov waarschijnlijk wel wat voordeel, maar zelfs voor grootmeesters is het
moeilijk om een omsingeling te laten ‘lopen’. Boulatov bood dan ook maar remise
aan na veertig zetten. Meestal biedt een grootmeester pas remise aan als hij
slecht staat wat Wong goed door had: hij weigerde het remisebod en wist
vervolgens fraai over zijn tegenstander heen te walsen {5-13}. De laatste
partij tussen Gil Salome en Tjeerd Harmsma kende een klassiek karakter. In het
late middenspel liep Salome onverhoopt vast en moest een schijf offeren. Het
vervolg leek verloren maar Harmsma wist niet te winnen waarmee de eindstand op
een dikke 6-14 nederlaag uitkwam.
