Zaterdag 24 januari was
het tijd voor de negende ronde van de clubcompetitie. Het eerste team van Witte
van Moort nam het in eigen huis op tegen het ijzersterke Apeldoorn. Apeldoorn
is al jaren een erg sterk team maar greep telkens naast de titel. Voor aanvang
van deze wedstrijd stonden ze echter ongedeeld eerste, dus het zag er
florissant uit voor de bezoekers. Logischerwijs was het Apeldoornse team
vandaag erg sterk opgekomen, het Gelderse team had zes grootmeesters uit
Apeldoorn en verre omstreken opgetrommeld, terwijl Westerhaar slechts één
grootmeester opstelde. Bovendien miste Westerhaar basisspeler Casper Remeijer
die door de winterse omstandigheden niet in Westerhaar kon komen. Het leek op
voorhand dus een zware taak te worden voor de Westerhaarse dammers om een
resultaat te halen.
Zoals te doen
gebruikelijk was Marino Barkel als eerste klaar. Hij probeerde het wel tegen
het rotsblok Hendrik van der Zee, maar kreeg geen greintje voordeel en de
uitslag was dan ook de voorspelde remise (1-1). Gerbrand Hessing had een voor
hem bekende tegenstander. Net als vorig seizoen kwam hij uit tegen Cock van
Leeuwen. Daar Van Leeuwen de zwakste Apeldoornse speler is, knalde Hessing er
vol in op zoek naar winst. Een Partie-Bonnard opstelling leek vooral Van
Leeuwen kansen te geven. In dit loodzware speltype raakte Van Leeuwen de draad
kwijt, en accepteerde hij dan ook gretig het remisevoorstel van Hessing (2-2).
De derde remise was er
voor Tomasz Miksa. Hij nam het op tegen de Russische grootmeester Andrej
Kalmakov. Kalmakov, in een recent verleden nog in de Westerhaarse gelederen
actief, kreeg door het sobere spel van Miksa geen kans op winst (3-3). Bert
Aalberts speelde tegen Alexander Presman. In de opening lanceerde Aalberts een
zacht aanvalletje. Presman moest de aanval noodgedwongen afbreken. Vervolgens
kwam Aalberts nog wat minder te staan maar de puntendeling kwam niet in gevaar
(4-4). Gezien de krachtsverhoudingen twee mooie remises. Voorts trof Vadim
Virny de degelijke Hein Meijer. De partij leek zich spannend te ontwikkelen,
maar toen Meijer zijn eigen aanval van het bord ruilde was dat het startsein
gegeven voor een spervuur aan afruilen. Virny probeerde het nog wel, maar kreeg
geen kans op winst (5-5).
Halverwege en nog steeds
was er geen bloed vergoten. De man om dat te veranderen lijkt topscorer Odin
Mol te zijn. Hij trof de gelijkwaardige Jasper Lemmen. Lemmen speelde een tamme
partij waarbij de ruiltjes niet werden geschuwd. Uiteindelijk mondde de partij
uit in een klassiekje wat geen van beide spelers kansen bood (6-6). Supersub
Gerwin Mollink (ingevallen voor Remeijer) nam het op tegen Frerik Andriessen.
Mollink kweet zich uitstekend van zijn taak als invaller en ruilde elke schijf
die voor zijn voeten kwam af. Andriessen, drie seizoenen geleden nog onderdeel
van het kampioensteam van Witte van Moort, kreeg pas in het eindspel wat
voordeel. De remisegrenzen werden echter nooit overschreden (7-7).
Met nog drie partijen
bezig en nog altijd de gelijke stand gloorde er hoop dat de Westerhaarders een
resultaat gingen halen. Gil Salomé speelde tegen Kees Thijssen. Beide spelers
zijn smaakmakers en er ontspon zich dan ook snel een aanval versus
omsingelingpartij. Salomé viel aan, koren op de molen van de sterke omsingelaar
Thijssen. In de partij kreeg Thijssen belangrijk voordeel, maar Salomé wist nog
net naar een 3-om-1 eindspel af te wikkelen (8-8). Yuen Wong trof Michiel
Kloosterziel. De schijven vlogen in de opening van het bord en het leek dan ook
snel remise te worden. Wong kwam toch wat minder te staan en wellicht heeft
Kloosterziel in het middenspel een sterke voortzetting gemist. Zo de partij
ging kabbelde het geheel rustig voort naar remise (9-9).
Dan de slotpartij. Herman
Hilberink, nulvoudig wereldkampioen, moest het opnemen tegen tienvoudig
wereldkampioen Alexei Chizhov. Hilberink had lak aan de reputatie van zijn
tegenstander en speelde principieel. Een spannend klassiek middenspel met
hangende schijven en lelijke vleugels volgde. Erg lastig te beoordelen. Zo
lastig, dat ook de koning van het klassiek Chizhov er geen raad mee wist. In
het nauw gedreven moest hij ten koste van drie schijven een verschrikkelijk eindspel
gaan spelen. Er gloorden kansen op een overwinning! Chizhov kwam echter met de
nodige moeite op twee dammen, waarna de numerieke achterstand overbrugd kon
worden. Hilberink berustte in remise (10-10). Een mooi bonuspunt voor het
eerste team, dat zich nu praktisch veilig heeft gespeeld.
 |
| Tsjitjsov - Hilberink wordt druk bekeken door onder andere Roelof Schippers. Ook supersub Gerwin Mollink, in duel met Frerik Andriessen (voor), kijkt toe. |
