Het tweede team van de Westerhaarse damclub moest zaterdag 25 november tegen Huizum 2 spelen in Leeuwarden. Huizum 2 is op papier het zwakste team van de eerste klasse, maar heeft fanatieke spelers die beter spelen dan de rating doet vermoeden. Voor Westerhaar zou het wel weer eens tijd zijn voor een overwinning. De lange reis werd door de voorspelde dichte mist enigszins gevreesd, maar op de weg bleek het nog wel mee te vallen en rond kwart voor twaalf arriveerde het hele spul in Zalen Tivoli in Leeuwarden. De Huizumer teams bleken deze dag niet in de grote zaal terecht te kunnen en dus moest het tweede plaats nemen in een aftands zaaltje op de bovenverdieping.
De paringen waren zeker niet ongunstig. Aan de bovenste
borden moesten toch wel een paar overwinningen voor de uitploeg kunnen vallen,
terwijl we aan de onderste borden de boel maar moesten zien af te stoppen. Niek
Kloppenburg leek in Fedde van der Laan een lekker hapje te hebben (762).
Kloppenburg voerde de druk volgens de verwachtingen flink op en besloot in
positioneel superieure stelling voor twee schijven naar dam te combineren. Het
kwam nu alleen op de afwerking aan en dat mislukte compleet: de Huizumer kon
een reddende combinatie uitvoeren die Niek wel had gezien, maar niet op waarde
geschat (1-1).
Vervolgens kreeg Westerhaar een tweede tegenvaller te
verwerken. Elena Altsjoel had in de bloedfanatieke Jan Terpstra een
tegenstander die 250 ratingpunten minder had. Dat dit echter geen garantie is
voor winst bleek, want Terpstra bleek onverzettelijk en de partij was eigenlijk
al afgelopen voor hij begonnen was .(2-2) Bert Aalberts speelde tegen Marten
Martens een wat vlakke opening. Na een paar aparte Friese ruilen leek Aalberts
de voorpost van Martens te kunnen winnen. De stand bleek echter precies
houdbaar voor Martens, waarna Aalberts de Huizumer tot een terugruil probeerde
te dwingen. Na een enorme mispeer van Martens kon Aalberts de punten opstrijken
(2-4).
Eddie Hilberink kreeg tegen Meinze Feenstra een stand met
een hoge randschijf voor de Fries. Er leek lang weinig aan de hand, maar
uiteindelijk wist Hilberink toch de partij naar zich toe te trekken en zodoende
de voorsprong wat comfortabeler te maken (2-6). Jeffrey Steen liet na een paar
wedstrijden niet gespeeld te hebben zien het dammen nog niet verleerd te zijn.
Tegen Gerrit Reitsma speelde hij een prima partij waarin de remisegrenzen nooit
uit het oog werden verloren (3-7)
Teamleider Gerwin Mollink speelde fraai aanvallend spel
tegen Thijs Talsma. De Fries leek te worden platgewalsd, maar op het moment
suprême bleek de stand toch geen winst te bevatten en moest de Hammenaar
teleurgesteld in remise berusten (4-8). Invaller Bennie Hessing leek het op
voorhand al zwaar te gaan krijgen tegen de sterkste Huizumer Henk-Jan van der
Let. Hessing kwam ook in het nadeel, maar de tijdnoodfase heb ik volledig
gemist en ik ga er dan ook maar van uit dat de remise een terechte uitslag is
(5-9). Leonie de Graag kwam in de hek-met-twee terecht tegen Hans van Dijk. Een
moeilijk speltype waarbij geldt dat twee schijven op de lange lijn vaak
(theoretisch!) gelijkwaardig spel oplevert. De Graag miste een goede
voortzetting waarna Van Dijk met een puntje kon ontsnappen (6-10).
Er waren toen dus nog twee partijen bezig en het was de
vraag of Westerhaar deze belangrijke overwinning op de wal kon slepen. De
fanatieke Koert Meuleman had wederom een goede partij tegen Piet Leijenaar,
maar liet zich zo rond het eindspel de kaas van het brood eten. Heel jammer
voor Koert, maar de punten gaan zeker komen (8-10). Tenslotte speelde Alex
Noppers tegen PFDB-preses Jan Bosselaar. Niet echt een tegenstander waar Alex
het zwaar tegen zou moeten krijgen, maar hij kwam toch in de verdrukking.
Bosselaar werkte het overmachtseindspel onberispelijk af (10-10)
