22 mei 2022
Na een absentie van twee jaar stond in 2022 weer het bekertoernooi van de KNDB ingeroosterd. Normaal gesproken een driedaags toernooi, maar de druk op de wedstrijdkalender maakte dat het bekertoernooi dit jaar op één dag werd afgewerkt. Witte van Moort was aanwezig met één team.
De doelstelling op zo’n dag hangt natuurlijk sterk af van waar de tegenstanders mee aan komen zetten. Onderweg naar Apeldoorn lijkt het eigen team met vier ereklassespelers toch wel kansrijk voor een hoge klassering. De bescheidenheid daalt vervolgens snel in als je tegelijk met Prosman en Van IJzendoorn arriveert, bij binnenkomst Johan Krajenbrink al hoort oreren en in een hoek een kwartet Hijkense grootmeesters ontwaart. Om hoog te eindigen was het vooral zaak om in het zesrondige Zwitserse toernooi de confrontaties met de topteams te ontlopen.
Waar bij het voetbal de Twentse derby voorlopig tot het verleden behoort, rolde deze in het dammen al in de openingsronde uit de loting. Borne was de tegenstander en deze kwamen gelijk op voorsprong ten koste van Jan van Dijk. De Fries in Westerhaarse dienst weet normaal gesproken wel wat te beginnen tegen een aanval, maar in deze partij hield Wong de aanval gaande en won hij overtuigend. De overige drie borden zouden alle als kansborden moeten worden beschouwd dus een overwinning was zeker nog mogelijk. Gerbrand Hessing trok de stand gelijk ten koste van Nico Rosink, maar de overgebleven partijen (Aalberts-Jurg en Hilberink-Hagreis) eindigden in remise. Eindstand 4-4.
In ronde twee werd het opgenomen tegen Apeldoorn. Gezien de ratingverschillen op alle vier borden zou dit een ruime overwinning moeten opleveren. Van Dijk was in no time klaar met de aanvallende Hans van Hal en kon toen – het programma had geen pauze ingepland staan – even uitblazen. Hessing won uiteindelijk op de klok van Dick Beking, en Aalberts won in het eindspel van Fred van Amersfoort. De perfecte score bleef uit want Hilberink en Jan Lammers hielden elkaar in een lange partij in evenwicht. Eindstand 7-1 voor WvM.
De derde ronde werd gespeeld tegen PWG ’s-Gravenpolder. Het vooroordeel over zuinige Zeeuwen moet wellicht toch wat bijgesteld worden na deze wedstrijd, want de Westerhaarders stonden binnen een oogwenk 4-0 voor. Als eerste wist Aalberts met een drie-om-drie naar dam al snel te winnen van Niels Roelofsen. Hilberink kreeg rijkelijk tempi toebedeeld en verpletterde Cor Boot snel in de aanval. Vervolgens werden er nog twee remises toegevoegd: Van Dijk kwam ondanks verwoede pogingen niet langs Peter Schunselaar en hetzelfde gold voor Hessing tegen Aart Walraven. Eindstand 6-2 voor WvM.
Met 5 uit 3 een goede start. De loting tegen het zeer sterke Damlust Gouda zorgde er voor dat er wat aanpassingen aan de opstelling gemaakt werden, want tot nu toe speelde Westerhaar steeds in dezelfde formatie. Dat Hilberink het niet kon bolwerken tegen Erno Prosman was geen schande, echter werd er wel gehoopt op resultaten van Hessing en Van Dijk. Zij verloren echter tegen respectievelijk Sven Winkel en Friso Fennema waardoor de goede remise van Aalberts tegen de jonge topspeler Martijn van IJzendoorn er niet echt meer toe deed. Eindstand 7-1 voor Damlust.
Voorafgaand aan het toernooi was becijferd dat negen punten wel eens genoeg zou kunnen zijn voor een podiumplaats. Het was dan ook zaak om beide laatste wedstrijden te winnen. In de vijfde ronde werd gespeeld tegen Huizum en weer werd de opstelling omgegooid. Dit keer pakte het goed uit. Op bord 1 werd de Friese topspeler Rein van der Pal geneutraliseerd door Aalberts, terwijl op de andere borden het Westerhaarse mes door de Friese boter ging: zowel Van Dijk, Hilberink en Hessing wonnen met vaak tactische middelen van respectievelijk Kooistra, Adema en Poot.
De loting van de laatste ronde zou toen een belangrijke worden. Weliswaar werd het geen grootmeesterteam, maar ook Fryslan 1 was een behoorlijke kluif. De Friezen kwamen met een drietal topspelers en als vierde bord de nauwelijks te kloppen Wytze Sytsma. Er was een droomstart want Van Dijk klopte op het kopbord ‘’herintreder’’ Arjan van Leeuwen met een tactisch geintje. Aalberts en Hessing hielden hun tegenstanders Gerlof Kolk en Gabriël Heerema op afstand, waarmee remise in de laatste partij voldoende was. Hilberink – niet op de hoogte van de tussenstand – was vooral op zoek naar winstkansen tegen Sytsma in een probleemloze stelling. Tijdens die zoektocht verloor hij de klok uit het oog wat tot een pijnlijke nederlaag leidde. Eindstand 4-4.
Uiteindelijk is Witte van Moort op een zesde plaats geëindigd, en was de conclusie vooral dat er toch een leuke damdag was beleefd. Over drie weken vindt op dezelfde locatie het NK Sneldammen plaats, waar ook een grote deelname van Witte van Moort is.
