12 september 2023
Op zaterdag 9 september startte de clubcompetitie voor Witte van Moort. Het eerste team, dat in de ereklasse uitkomt, had een loodzware openingswedstrijd tegen regerend landskampioen Van Stigt Thans uit Schiedam. Bij het uitwisselen van de opstellingen bleek dat de Westerhaarders op acht borden tegen een ratingachterstand aankeken.
Na een teaminstructie van topaanwinst en teamleider Jitse Slump waren de dammers klaar voor hun wedstrijd. Slump gaf direct het goede voorbeeld. Tegen bondscoach en grootmeester Rob Clerc leek Slump zeker niet het beste van het spel te hebben. Echter had Clerc buiten de buitengewone tactische kwaliteiten van zijn tegenstander gerekend. In een dunne stand wist Slump een lepe forcing in het spel te brengen waar zijn tegenstander – die al behoorlijk wat seizoenen ongeslagen was – slachtoffer van werd.
Een fijne start van de wedstrijd voor Witte van Moort. Bert Aalberts bracht vervolgens een mooie remise binnen. Met actief spel bood hij de sterke oud-WvM’er en topscorer van de vorige competitie Vadim Wirny dusdanige tegenstand dat laatstgenoemde zelf remise aanbood na de verplichte veertig zetten. Thijs van den Broek voegde in een boeiende partij ook een punt toe aan het totaal tegen oude bekende Anton van Berkel. Yuen Wong nam het op tegen Arjan van Leeuwen, die in de jaren 90 vreselijk sterk damde en ook nu nog een goede partij op de mat kan leggen. Wong speelde prima, had het beste van het spel maar kon zijn tegenstander er niet onder krijgen. Een interessante paring was die tussen Jan van Dijk en Thomy Mbongo. De partij was ook wel interessant maar beide dammers gingen niet over de grens van het speelbare: remise.
De voorsprong voor Witte van Moort was nog altijd intact met deze remises en het stond inmiddels 6-4. Invaller Edwin Twiest speelde een uitstekende partij tegen Christian Niami. Met gezond spel leek hij in de eindfase zelfs op voordeel te kunnen bogen. Niami raakt echter niet snel in paniek en hield het eenvoudig remise. Marino Barkel speelde een boeiende partij tegen Ron Heusdens waarbij beide spelers gedurende de partij kansen leken te hebben. Uiteindelijk bleef het evenwicht bewaard: remise. Een goede partij werd gespeeld door Gil Salomé tegen de handige Damien Aligna. Salomé leek overwegend de bovenliggende partij maar op dit niveau is een partij niet zomaar gewonnen: ook hier remise.
Bij de 9-7 stand kwam de wedstrijd in een beslissende fase. Voor een 10-10 was nog één punt nodig maar het mooiste zou natuurlijk zijn om deze wedstrijd te winnen. Herman Hilberink speelde net als vorig jaar tegen Frits Luteijn. Er kwam een interessante partij op de mat waarbij Hilberink in het late middenspel met gedurfde zetten tot kansen probeerde te komen. Luteijn verdedigde zich in eerste instantie goed. Hoewel het analytisch remise leek wist Hilberink, die een goede neus heeft voor tactische wendingen, allerlei smerige trucjes in de stand te brengen. Met nog een flinke hoeveelheid tijd op de klok speelde Luteijn de zet waar de Westerhaarse haag van toeschouwers al op hoopte: Hilberink sloeg met een venijnige rondslag toe en hielp de Westerhaarders aan de teamoverwinning. Een broodnodige overwinning van Hliberink, want Martijn de Leeuw was inmiddels aan lager wal geraakt tegen de legendarische Anatoli Gantvarg. Hoewel De Leeuw zich in het middenspel niet zo veel zorgen maakte bleek dat Gantvarg hem toch behoorlijk in de problemen had gebracht. In een oerwoud aan nadelige varianten kwam De Leeuw niet meer tot een verdediging en moest hij als enige capituleren.
Met deze 11-9 overwinning is Witte van Moort fantastisch gestart. Over twee weken speelt de Westerhaarse formatie uit tegen Damcombinatie Fryslân.
 |
| Matchwinner Herman Hilberink (rechts) in actie tegen Frits Luteijn. |
