In de laatste ronde wisten de dammers van Witte van Moort een zeer
goed seizoen, waarin men vanaf het begin tot het eind goed om de
nationale titel wist mee te spelen, winnend af te sluiten.
Dit keer werd er in eigen huis met 11-9 gewonnen van het sterke DEZ Culemborg en wisten de WVM-ers in een loodzware competitie
een top prestatie te leveren door derde te worden, juist een punt achter
Schiedam en Hijken, die mogen gaan herkampen om de titel.
Voor de wedstrijd begon werd eerst Roelof Schippers in de bloemetjes
gezet.
Hij werd gehuldigd vanwege zijn zeer grote staat van dienst voor de
damclub en mede omdat hij zojuist 85 jaar was geworden mocht hij "na een
schier onstuitbare opmars" zijn debuut in de ereklasse maken!
Nadat hij voorheen jaren in het eerste tiental had gespeeld in de tijden
van de opmars van D.E.Z Westerhaar naar de hoogste klasse toe, had hij hierin,
anders dan zijn beide zoons Jan en Rene, nog nooit gespeeld.
Schippers trof het echter niet met zijn tegenstander. Hij moest het
opnemen tegen drievoudig nummer drie van Europa Pim Meurs. Schippers die in
hart en nieren een damliefhebber is moet het ongetwijfeld ergens ook wel mooi
gevonden hebben tegen een wereldtopper te mogen spelen. Na zich zo
karakteristiek kranig te hebben verweerd, moest hij uiteindelijk toch de
meerdere erkennen in Meurs, die daarmee zijn team op voorsprong zette.
 |
| Roelof Schippers maakt op 85 jarige leeftijd zijn debuut in de Ereklasse |
De gelijkmaker volgde echter op zo'n beetje hetzelfde moment, doordat Jan
van Dijk combinatief wist te winnen van meervoudig NK-finalist Bas Messemaker.
Van Dijk wist op typisch zijn manier positiespel te combineren met een web van
zetjes, forcingen en dreigingen. Hoewel hij deze partij toch nog even zijn
naam; "Kamikaze Jan" eer aan deed, is hij momenteel toch echt vooral
een groot gevaar voor zijn tegenstanders, daar de een naar de ander, zelfs
grootmeesters, tegenwoordig door hem verschalkt worden.
In deze partij tegen Messemaker zag Van Dijk dat hij niet alleen een web
van combinaties voor zijn tegenstander had gespannen, maar dat ook hijzelf op
spectaculaire wijze een damslag om de oren had kunnen krijgen. Nadat Jan deze
combinatie iets te laat wel had gezien. Maar zijn tegenstander wist niet dat
van Dijk vervolgens zelf combinatief toe zou slaan, waarmee Jan zijn
top-prestatie-seizoen winnend wist af te sluiten en met 18 punten uit 11
wedstrijden zelfs op de tweede plek op de nationale topscoorders lijst wist te
finishen, juist achter Wiersma, maar nog net voor Gantwarg.
Herman Hilberink wist een wisselvallig seizoen, waarin hij van sterke
tegenstanders won en verloor, met een licht voordelige remise af te
sluiten tegen de sterke Tjeerd Harmsma.
Marino Barkel mocht het wederom opnemen tegen een tweevoudig vice-wereldkampioen.
Nadat Barkel in de vorige thuis wedstrijd tegen Jan Groenendijk een
gelijkwaardige remise had gespeeld lukte hem dat nu wederom tegen Jean
Marc Ndjofang uit Kameroen. Na een spannende partij met hoog opgedrongen
randschijf wist Barkel in een wat lastigere stand een lange remise te forceren.
Gil Salome wist na een spannende klassieke partij ook een gelijkwaardige remise
te scoren tegen de Russische Grootmeester Evgeni Vatutin waardoor de
tussenstand op 5-5 kwam. Bert Aalberts speelde een sterk seizoen en leek dit
keer een kansrijke omsingeling te hebben ingezet. Wellicht heeft er voor
hem meer ingezeten dmv oprukken op rechts, want zijn sterke tegenstander
Steijlen wist zijn voorposten te behouden en naar een vrijwel gelijkwaardige
remise te schuiven. Odin Mol en Uladzislau Valjuk speelden een
"contradictio in terminis" zeer spannende laveerpartij waarin lange
tijd onduidelijk was wie er nou echt goed stond. Uiteindelijk wist Valjuk het
betere plan te vinden, maar Mol had zijn verdediging dusdanig op orde dat het
nadeel beperkt zou blijven en hij kon overschakelen naar een
remise-strategie. Yuen Wong, ook bezig aan een top-seizoen wist het ook
dusdanig af te sluiten. Tegen een wederom Russische grootmeester, wist hij knap
een vrijwel gelijkwaardige remise te halen na een klassiek-achtige
laveerpartij. Voor Witte van Moort wist uiteindelijk de Duitse
grootmeester Wadim Virny de wedstrijd in diens voordeel te beslissen. Na
zijn typische duw-en-trek werk wist Virny ontzettend behendig zijn tegenstander
Dik de Voogd aan het wankelen te brengen. Na het laatste duwtje op de 62e zet
moest De Voogd zich gewonnen geven. Met deze overwinning eindigde Virny op een
knappe vijfde plek op de topscoorderslijst met 17 uit 11. Ondertussen was de
partij tussen Gerbrand Hessing en Sven Winkel al een tijdje in rustiger
vaarwater gekomen. Na een hectische partij met een "hoog Skelet" van
Hessing, wisten beide spelers alle valkuilen te omzuilen, waarna er
uiteindelijk toch een remise werd getekend, waardoor de eindstand op 11-9 werd
bepaald in het voordeel van WvM.
