Het
eerste team heeft een zware start van het seizoen met vooral topploegen op het
menu. Toch werd er na de verrassende overwinning op Culemborg met gezond
vertrouwen toegeleefd naar het treffen met titelfavoriet Hijken DTC. De Hijker
verwachtingen op de titel hebben echter een deukje opgelopen doordat ze een
punt lieten liggen tegen Apeldoorn. Aan het eerste team de taak om het Drentse
sterrenteam nog meer averij te laten oplopen. Beide teams verschenen compleet
aan de aftrap waarbij Hijken toch een flink hoger ratinggemiddelde kan
overleggen. Het beloofde dus zwaar te worden om de wedstrijdpunten in
Westerhaar te houden.
De eerste uitslag
werd genoteerd door Jan van Dijk. Na een ongelukkige start van het seizoen
speelde Van Dijk opvallend behoedzaam tegen de Litouwse grootmeester Aleksej
Domchev. Deze laatste had wel het initiatief maar Van Dijk kon toch een
herstelremise laten aantekenen. Voorts kwam Hijken op voorsprong. Herman
Hilberink speelde een rustige partij tegen Jan Ekke de Vries en kwam dan ook
langzaam in het nadeel. In een nadelige maar waarschijnlijk remise te houden
positie beging Hilberink echter een curieuze fout waardoor hij materiaalverlies
leed en uiteindelijk de partij ook verloor. Marino Barkel nam het op tegen
oud-wereldkampioen Harm Wiersma. Barkel trok zich weinig aan van de reputatie
van zijn tegenstander en bood een flankaanval aan. De omsingeling hiervan leed
echter schipbreuk waardoor Wiersma een zege kon laten aantekenen.
Bij de 1-5
achterstand ging het van kwaad tot erger. Gil Salomé trof kopman Roel Boomstra
en werd vanuit de opening al met de rug tegen de muur gezet. Toen Boomstra
controle wist te verwerven op de zwakke lange vleugel van Salomé was het snel
gedaan. Gerbrand Hessing trad aan tegen Wouter Sipma. De Drent kan inmiddels
bogen op een rating van boven de 1500 en dat gegeven heeft wellicht een
belangrijke rol gespeeld in deze partij. Sipma beging namelijk in de opening
een blunder waardoor Hessing een schijf kon winnen. Hessing miste dit echter
(een sterke speler trapt toch niet in zetjes?) waarna de partij met een gelijk
schijvenaantal doorging. In het vervolg wist Sipma met sterk centrumspel en een
goed getimede Ghestem-doorstoot de zege binnen te slepen.
Eindelijk kwam er
een einde aan de reeks nederlagen. Bert Aalberts nam het op tegen Ivan
Trofimov. Na een interessante opening bleef Trofimov met een winkelhaak zitten.
Aalberts durfde geen grootscheepse omsingeling aan en koerste aan op afbraak.
Uiteindelijk eindigde deze partij onbeslist. Odin Mol kreeg een flinke aanval
tegen van ´´mysticus´´ Hans Jansen. Concrete kansen in de omsingeling waren er
niet dus was verdedigen het devies. Uiteindelijk wist Mol met een serie offers
de remise veilig te stellen. Dit betekende helaas wel de 3-11 en dus het
teamverlies.
Van te voren leek
de partij van Vadim Virny tegen Wouter Wolff het enige kansbord. Hoewel? Wolff
heeft een reputatie hoog te houden in het simpel op remise houden van GMI´s en
deze partij was geen uitzondering. Virny zadelde zijn jonge tegenstander in
klassiek wel op met een achtergebleven schijf maar Wolff had goed uitgerekend
dat de remisegrenzen bewaard bleven. Toch brak nog even de zon door in het
Westerhaarse clublokaal. Yuen Wong nam na een interessante opening de aanval
volledig over van Jan Mente Drent. Hij draaide de duimschroeven stevig aan
waardoor zijn tegenstander het spoor bijster raakte en helemaal vastliep. Wong
kon een fraaie zege bijschrijven. Het slotstuk was voor Edwin Twiest die tegen
Auke Scholma een interessante aanvallende partij speelde. Scholma had wat
kansen in de omsingeling maar het eindspel leek toch remise te zijn. Twiest
maakte onder druk van de klok een grove fout waarna Scholma de beide punten
opraapte. De eindstand kwam op een ruim 6-14 verlies uit, wat gezien de krachtsverhoudingen
vooraf een reguliere uitslag genoemd kan worden.
