26 februari 2012
Met twee teams moest Witte van Moort vandaag aantreden tegen damclub VBI (Huissen), vandaar dat er een bus werd gehuurd voor de transport. Dit gaf vooraf al veel rust.
In de bus was de sfeer ook relaxed. Mensen in geesteljke nood konden terecht bij dienstdoende bedrijfspsycholoog Edwin T.
Bij winst zijn we landskampioen, bij remise zal er waarschijnlijk (weer) een barrage gespeeld worden tegen Apeldoorn. Aangezien VBI de vorige ronde verloren had, stond WvM 1 puntje voor op de ranglijst en lag de druk dus bij de thuisspelende vereniging.
De opstelling was redelijk gelijk op; vooraf aan beide kanten 1 risicobord (De Koning – Mbongo en Baljakin-Derkx).
Genoeg over de voorbeschouwing; we trappen af;
Barkel (voor de gelegenheid Mbarkel genoemd) speelde voor de 3e keer in een week een Korte vleugelopsluiting tegen. Totaal onnodig liet Hendriksen zich opsluiten en hoewel hij een keer de mogelijkheid had om te ontsnappen, liep hij bij analyse bijna constant achter de feiten aan. Met een leuke slotcombinatie maakte Marino de stand uit en was de stand 0-2 in het voordeel van WvM.
Minuten daarna beging De Koning een enorme blunder tegen Mbongo. Waar in eerste instantie vanuit werd gegaan dat De Koning een zeer zware middag tegemoet zou gaan, bleek het tegendeel waar. Het spel van Mbongo leek zeer onverantwoord en was er geen centje pijn voor De Koning. En juist op dat moment kwam de foutzet, waar Mbongo van profiteerde en middels een standaardzetje won hij een schijf en uiteindelijk ook de partij Stand: 0-4
Daarna volgde de remise van Van Aalten tegen Andriessen. In een vrij gelijkopgaande strijd werd het evenwicht niet verbroken en werden de punten gedeeld Stand: 1-5
Valneris en Podolski hadden een interessante partij, waarbij lang onduidelijk was wie de betere kansen had. In het late middenspel leek Valneris de beste kansen te hebben, maar Podolski liet weer eens zien wat een klassespeler hij is en speelde de stand geruisloos naar een puntje Stand 2-6
Hoogteijling kreeg in een licht nadelig standje tegen Salomé, maar ook niet meer dan dat. Bij analyse leek Salomé veel beter te staan, maar de computer gaf 0,04 aan (verwaarloosbaar dus)
In een stand waarbij beide matadoren nog 12 zetten moesten doen in 2 minuten, verslikte Hoogteijling zich in een
doorbraakcombinatie, waardoor hij meteen op gaf Stand 2-8
Jansen speelde tegen Provoost, die herstellende was van een licht griepje maar deze wedstrijd absoluut niet wilde missen. Beide spelers hadden erg veel respect voor elkaar en kregen geen grip op elkaars spel. Remise leek het enige logische resultaat en dat prijkte uiteindelijk ook op het scorebord Stand 3-9
De partij van Meurs tegen Schwarzman leek een spektakel te worden, maar niets was minder waar; in het vroege middenspel liet Schwarzman een doorbraak toe die door Meurs werd genomen. Na afname van de dam, was de stand optisch iets makkelijker voor Meurs, maar duidelijk niet genoeg om Schwarzman het leven moeilijk te maken; remise dus Stand 4-10
Keurentjes speelde een variant die ook Kalmakov lang geleden eens had bestudeerd. Voor de kenners (33-28 18-22 38-33 12-18 42-38 07-12 32-27)
Het scherpe, onverantwoord uitziende 35-30 zorgde ervoor dat in de opening al een heleboel hout opgeruimd kon worden. In het vervolg van de partij speelde Keurentjes het toch niet aktief genoeg, waardoor Kalmakov weer kansen kreeg. In het late middenspel kwam Keurentjes zelfs een houtje achter. In het eindspel taste Kalmakov echter mis en kreeg Keurentjes de kans om remise te maken door een fraaie offerwending. Stand 5-11
Het kampioenschap is een feit!!
De laatste twee partijen waren dus eigenlijk alleen nog voor de statistieken belangrijk;
Krajenbrink haalde de, wat geloof ik de Sretenski-variant heet, van stal (34-29 19-23 40-34 14-19 45-40 10-14 50-45 05-10 32-28 23x32 38x27?!??!) Het leverde hem in elk geval veel tijdvoordeel op en een prettige aanvalsstand later in de partij. Tolchykau bleef rustig, vertrouwde op zijn formaties en dat bleek het juiste recept. Hoewel Krajenbrink steeds meer oprukte, bleef Tolchykau gediciplineerd spelen. Nadat in het latere middenspel de stand ‘dun’ werd, zat er geen winskans meer in voor Krajenbrink en darom remise Stand 6-12
Als laatste was Baljaking nog bezig tegen Derkx. De duidelijk op een punt spelende Derkx probeerde de partij ‘open’ te houden en dat lukte hem redelijk. Toch kreeg Baljakin voordeel en werd er gevreesd dat Derkx misschien alsnog onder de druk zou bezwijken. Derkx dacht daar anders over en speelde vrij resoluut naar een puntendeling. Eindstand 7-13
Gezien het cadeautje van Mbongo en het missertje van Kalmakov is de overwinning duidelijk verdiend voor de bezoekers uit Westerhaar
Het bleef nog lang onrustig….
