Bert Aalberts actief in Bobolitoernooi Bunschoten

18 juli 2016

Voor het derde jaar op rij nam ondergetekende deel aan het Bobolitoernooi in het vissersdorp Bunschoten-Spakenburg. Dit toernooi trok een zestigtal deelnemers, wat vergeleken met andere zomertoernooien niet zo veel is. Desondanks was de kwaliteit van het deelnemersveld prima met vijf grootmeesters en nog een aantal subtoppers. Het is in zulke toernooien zaak om te starten met een overwinning, maar dat is door het onvatbare paringssysteem in Bunschoten niet eenvoudig. Zo trof ik bij mijn vorige twee deelnames direct een grootmeester in de eerste ronde. Dat bleef dit keer gelukkig uit, maar Bé Eggens is ook zeker geen ideale opponent om rustig op gang te komen. Vanuit de opening speelde ik op terreinwinst, maar Eggens wist mij met succes een klassiek keurslijf op te dringen. Er zat toen niets anders op dan wat ruiltjes te nemen, maar toen kreeg Eggens de touwtjes in handen. Na veertig zetten bood ik in een passieve stelling maar remise aan wat Eggens gelukkig accepteerde.

De tweede dag –en ronde- kreeg ik naar verwachting wel een zwakkere tegenstander. Desondanks verliep de opening tegen Michiel Luiten niet naar wens want er verdwenen al snel veel schijven van het bord zonder dat ik daar veel voordeel voor terugkreeg. Gelukkig nam hij een 2 om 2 die in ieder geval actieve randschijven – en dus spel – tot gevolg had. Luiten dacht met een hoge hekstelling kansen te krijgen, maar in feite speelde dat mij in de kaart doordat ik het hele centrum in bezit kreeg. Uiteindelijk wist ik met een mooie oppositie te winnen. De middagronde nam ik het op tegen de ervaren Cor Westerveld. Dit type tegenstander laat zich niet zomaar van het bord zetten dus vond ik dat het tijd was voor een paardenmiddel, een risicovolle centrumaanval die met positionele middelen wellicht succesvol omsingeld had kunnen worden.  Westerveld vlocht de nodige combinaties in de stand, het pareren van deze combinaties kostte mij veel bedenktijd. In het late middenspel moest ik een remisecombinatie toestaan die evenwel niet genomen werd. Ik had vervolgens een schijf kunnen winnen maar speelde een schijf de verkeerde kant op waarna Westerveld zich inventief verdedigde. Het restant bood onvoldoende winstkansen: remise.

Op de voorgrond Bert Aalberts (l.) in de derde ronde in actie tegen Cor Westerveld 

Na deze matige start met slechts één overwinning was het zaak om de vierde ronde wel te winnen. Tegen de degelijke Gerhard de Graaf probeerde ik met een atypische opening verwarring te zaaien. Hoewel ik mijn tegenstander inderdaad aan het denken kreeg en klokvoordeel kreeg, kwam ik op het bord totaal niet tot spel. In het late middenspel hoopte ik nog dat mijn tegenstander te snel remise wou maken, maar hij bleef alert waardoor na veertig zetten in een uitgewoede positie de punten werden gedeeld.

Op donderdag bijltjesdag speelde ik de vijfde ronde tegen Erik Maijenburg. Deze trok zich niets aan van mijn aparte opening en ruilde de schijven rustig van het bord. Toen hij met zwart stevig veld 24 in bezit nam had ik eerder nadeel dan voordeel. Dat was wellicht mijn geluk, want Maijenburg wijzigde zijn koers en ging op winst spelen. De tempoachterstand ging in het klassieke speltype in mijn voordeel werken. Maijenburg had zich in het laatklassieke standje nog tweemaal combinatief kunnen redden maar taxeerde deze combinaties onterecht op verlies. Uiteindelijk liep hij vast en won ik de partij. De tweede dagronde nam ik het op tegen de sympathieke Shammie Kasnadi. Deze speler had al een tijd geen toernooien meer gespeeld maar was het spelletje zeker niet verleerd aangezien hij in de openingsronde Ndjofang afstopte. In het middenspel probeerde ik het initiatief te krijgen met een flankaanval, maar Kasnadi had goede omsingelingskansen waardoor ik de aanval toch maar weer liet afbreken. Mijn opponent dacht toen kansen te krijgen tegen de achtergebleven schijf op 15, maar mijn tempovoorsprong woog zwaarder. Een Ghestem-doorstoot van mijn kant werd weggeruild waarna ik het nodige voordeel had. Kasnadi liet een verrassende remisemogelijkheid lopen waarna mij een gewonnen eindspel restte. 

Net op tijd was ik in vorm gekomen waardoor ik op een prima +3-score stond na zes rondes. De laatste ronde nam ik het op tegen Aleksej Domchev. Een reprise van het vorige Bobolitoernooi, waar ik in de laatste ronde uit verloren positie nog een puntje peurde waardoor de Litouwse grootmeester de toernooizege misliep. Dit jaar liep het anders. Na een aparte opening nam Domchev in het middenspel een grote vereenvoudiging. Hij kreeg wel wat voordeel maar in een 7-om-7 leek remise het juiste resultaat. Ik was echter bijna door mijn tijd heen (waar heb ik - in deze vlakke partij - in godsnaam twee uur over nagedacht?) waardoor het me niet lukte het licht nadelige standje voldoende te doorgronden. Ik wilde direct remise forceren maar had in de minuut die ik over mijn 44e zet nadacht overzien dat ik niet op élke zet van Domchev een reddende plakker had. In het zwaar nadelige, zo niet verloren eindspel zag ik vervolgens een eenvoudige vangstelling over het hoofd waarna ik kon opgeven.

Uiteindelijk eindigde ik door dit teleurstellende verlies op een twaalfde plek. Geen resultaat om over naar huis te schrijven al kan ik er gezien het toernooiverloop wel mee leven. Toernooiwinnaar werd  Macodou N´Diaye die na een vlammende start met 9 uit 5 alleen nog maar twee salonremises hoefde te spelen om als eerste over de streep te gaan. 

Jeffrey Steen Nederlands Kampioen Sneldammen!

Zaterdag 11 juni werd het Nederlands kampioenschap sneldammen voor alle categorieën georganiseerd in Utrecht. 176 dammers en damsters uit alle regio’s van het land streden deze dag om de nationale titel.

Het kampioenschap werd gehouden in de vorm van een ochtendronde en een finaleronde. Met een speeltempo van vijf minuten plus vijf seconden per zet streden de spelers in een halve finale middels Zwitsers systeem om de finaleplekken (plek 1 tot en met 8)

Voor Damclub DEZ/Witte Van Moort uit Westerhaar streden 5 dammers mee om deze prijzen. Marino Barkel en Gil Salomé speelden in categorie A, Jeffrey Steen in categorie B en Lars Knol en Roelof Schippers in categorie C.

Tijdens de Overijsselse Kampioenschappen, welke in mei in Almelo werden gehouden, hadden Marino Barkel en Lars Knol al de titel opgeëist terwijl Jeffrey Steen in een barrage genoegen moest nemen met een tweede plaats.

In een spannende ochtendpoule waarin vaak de punten werden gedeeld, speelde Knol sterke potten. Hij had het geluk echter niet aan zijn zijde en miste op een haar na de finale. Dit gold ook voor Salomé. Jeffrey Steen en Marino Barkel wisten wel genoeg punten te halen om plaatsing voor de finalepoule af te dwingen.

In de finalepoule beleefde Marino Barkel wisselvallige ronden. Daar hij wereldtopper Roel Boomstra bijna voor de tweede manier wist te verslaan (won in de ochtendronde, net geen winst in de finalepoule), had hij ook een aantal keren pech en moest hij zich gewonnen geven na goede partijen. Hierdoor kwam hij uiteindelijk op een nette 4^e plaats terecht.

Hoewel Jeffrey Steen wisselvallige partijen in de ochtendronde speelde, was hier in de finale niks van terug te zien. Waar concurrentie punten liet liggen, bleef Jeffrey stabiel overwinningen boeken. Met een voorsprong van drie punten op de nummer twee wist hij hierdoor de Nederlandse titel categorie B voor zich op te eisen (en dat terwijl hij nog speelgerechtigd is voor categorie C!).

Lars Knol zag zijn goede spel in de middagronde wel beloond worden en wist de concurrentie achter zich te laten. De hoogst haalbare 9^e positie werd dan ook behaald. Roelof Schippers en Gil Salomé hadden minder geluk, zij eindigden respectievelijk in het achterveld en in de middenmoot.

Damclub Witte van Moort bekert verder

23 mei 2016

Op zaterdag 21 mei werd de eerste ronde van de KNDB afgewerkt. Er werd gespeeld in Gouda en Huissen. De twee teams uit Westerhaar reisden af naar Huissen voor hun eerste ronde partijen. Witte van Moort 1 speelde in de eerste ronde gelijk tegen Huissen 2, kopman Salomé verloor op de klok van Leijser, Jan van Dijk deelde de punten met Fred de Koning, hetzelfde deed Herman Hilberink met Joost Hendriksen. Gerbrand Hessing trok de stand gelijk door Willem Hoek te verslaan. In de tweede ronde werd er met 7-1, overtuigend gewonnen van damclub Fryslân. Salomé, Hilberink en Hessing wonnen hun partij en van Dijk speelde remise. 

De laatste ronde moest Witte van Moort aantreden tegen het op papier zwakste team, de Rivierendammers. In de praktijk pakte het echter heel anders uit. Nadat Hilberink snel verloor door een lichte forcing van zijn tegenstander Rik Verboon, moest de rest van het team alle zeilen bij zetten om nog een goed resultaat te boeken. Jan van Dijk combineerde naar schijfwinst tegen Martijn de Leeuw, maar liet tot zijn spijt de partij nog naar remise lopen. Gil Salomé wist zijn partij wel te winnen tegen Thijs Verboon. Gerbrand Hessing speelde tegen de onbekende Pelle Sterk. Na een sterke opening van Hessing, waarin hij een centrumaanval innam, keerden plots de kansen door een onnauwkeurigheid van Hessing. Sterk deed zijn naam eer aan en maakte de klus vakkundig af. Door de nederlaag was Witte van Moort afhankelijk van het resultaat tussen Huissen 2 en het reeds uitgeschakelde Damclub Fryslân. De Friezen hielden hun eer echter hoog en wonnen met 6-2, waardoor Witte van Moort als 2^e in de poule eindigde.

Het tweede team van Witte van Moort bestaande uit Edwin Twiest, Niek Kloppenburg, Gerwin Mollink en Alex Noppers kon geen potten breken in Huissen. Alle drie wedstrijden gingen verloren. Enig lichtpuntje was de remise van Edwin Twiest tegen grootmeester Hans Jansen. Over 2 weken vindt de 2^e ronde plaats van de Nationale bekerstrijd. Witte van Moort is ingedeeld in een loodzware poule met onder andere bekerwinnaar Hijken, meervoudig landskampioen Huissen en Micone uit Tilburg.

Mensinga na spannende slotronde derde

8 mei 2016

Na de voortijdige bekendmaking van de kampioen en de nummer twee was er zaterdag tijdens de laatste ronde nog genoeg te winnen voor de rest van het deelnemersveld. De derde plaats lonkte voor een aantal dammers waarvan Nick Waterink favoriet leek voor de derde plek. Hij speelde tegen Wouter Morssink een prima partij in het aanvalsklassiek maar nam met een gewaagde Ghestem-doorstoot veel hooi op zijn vork. Morssink combineerde naar een gelijkwaardig eindspel maar Waterink haalde foutief dam waarna deze werd afgenomen. De resterende stand was verloren voor Waterink die dan ook opgaf.

Het peloton achtervolgers rook bloed. Allereerst was er Jannes Kromhout die met sterk positiespel een schijf winst wist te forceren tegen hekkensluiter Floris Tol. Kromhout verzuimde het voordeel uit te breiden waardoor Tol flink wat compensatie kreeg. Toen de stand analytisch remise was gaf Tol verrassend op waardoor Kromhout op de virtuele derde plek stond.

Zowel Mitchel Mensinga als Stijn Overeem hadden nog prima perspectieven op de derde plek. Beiden konden zich met een overwinning van het brons verzekeren. In een interessant duel leek Overeem het initiatief te hebben, maar hij werd in het middenspel getrakteerd op een verrassend doorbraakje. Mensinga kon enkele zetten later met een uiterst verrassende wending winst forceren, maar het was niet aan hem besteed. Uiteindelijk liep de partij remise. Met vier spelers op tien punten werden de plus- en minremises scherprechter. Mensinga werd derde terwijl Overeem en Kromhout op de gedeelde vierde plaats eindigden. Kind van de rekening werd Waterink die terugviel naar de zesde plaats.

Er was natuurlijk ook nog het prestigeduel tussen de kampioen Jitse Slump en nummer twee Wouter Wolff. In een interessante partij met een opgedrongen randschijf had Wolff het beste van het spel maar hij kon zijn voordeel niet tastbaar maken, remise. Tot slot speelde Thijs Verboon een aanval tegen Tom Knapen. De aanval leek door te slaan maar Knapen wurmde zich toch richting de damlijn, meer dan een plusje zat er niet in voor Verboon.

Overtuigend kampioenschap Jitse Slump!

6 mei 2016

Het zal niet vaak zijn voorgekomen dat een NK junioren reeds een ronde voor het eind beslist was. Ook dit jaar leek dat op voorhand uitgesloten met de deelname van de toptalenten Jitse Slump en regerend kampioen Wouter Wolff. De eerstejaars junior uit Landgraaf is deze week echter niet te stoppen en liet tot vandaag reeds zes overwinningen noteren, enkel Mitchel Mensinga wist hem een puntje te ontfutselen. Slump nam het vandaag op tegen Floris Tol, die tot op heden nog maar een punt wist te vergaren. Reeds in de opening beging Tol een grote fout waarna de nieuwe juniorenkampioen winnend naar dam combineerde.

Achtervolger Wolff was daarmee op vijf punten achterstand gezet en dus uitgeschakeld voor de titel. Hij kreeg tegen Wouter Morssink een aanvalletje tegen maar het kon hem niet verontrusten, in fraaie positionele stijl nam hij de aanval volledig over en combineerde voorts naar een winnend eindspel. Overigens ook voor Wolff een nuttige overwinning aangezien hij zich, ook een ronde voor het eind, verzekerd weet van de zilveren plak.

De strijd om de derde plek ligt echter nog volledig open. De nummer drie Nick Waterink werd behoorlijk in de tang genomen door Mitchel Mensinga. Waterink vertrouwde de stand niet en combineerde naar een eindspel met een schijf achterstand. Enkele zetten later werd besloten tot een plusremise voor Mensinga, waarbij het de vraag is wie zich daarmee tekort heeft gedaan. In ieder geval zijn beide dammers nog vol in de race voor de derde plaats.

Ook Stijn Overeem mengde zich in de strijd om het brons. In een gelijkopgaande partij tegen Tom Knapen kwam er pas na een zet of veertig wat tekening in de strijd. Echt gevaarlijk zag het er niet uit voor Knapen maar hij begon vanuit een 5x5 stand onhandige zetten te produceren en ging daar mee door tot er geen redding meer mogelijk was.

Tot slot was er de partij tussen Jannes Kromhout en Thijs Verboon. Kromhout moest winnen om nog voor het brons in aanmerking te komen en had in een laveerpartij ook wel licht initiatief, maar het was niet genoeg voor de zege. 

Slump op de snelweg richting de titel

6 mei 2016

Jitse Slump was de eerste speler die won in deze zware ronde. Tegenstander Wouter Morssink speelde een prima opening en zette Slump voor enkele lastige keuzes. Morssink gaf het initiatief echter volledig weg met twee zetten die niet in zijn plan paste. Slump nam het centrum stevig in handen, en Morssink bezweek onder de druk. Een lichte combinatie bracht de beslissing.

Nick Waterink kreeg al vroeg in de partij een prima stelling tegen Tom Knapen. Knapen had erg veel tijd nodig om zich uit de problemen te rekenen. Dit lukte hem uiteindelijk wel, maar Waterink bleef de druk opvoeren. Knapen erkende te laat problemen, en Waterink bracht een krachtige Ghestem op het bord. Knapen probeerde op een originele manier onder een nederlaag uit te komen, maar Waterink was onverbiddelijk. 

Stijn Overeem en Jannes Kromhout vochten een duel uit met onderhuidse spanningen. Na de opening besloot Overeem tot een afruil welke hem een makkelijkere positie bezorgde. Kromhout broedde echter op een gevaarlijke counter. Overeem kwam daar te laat achter en mocht van geluk spreken dat er nog net een remise haalbaar was, die hij schijnbaar zonder enige moeite wist te vinden.

Floris Tol kwam deze wedstrijd met aanvallende bedoelingen. Tegenstander Thijs Verboon ging gretig mee in deze plannen en beide heren maakte er een heerlijk duel van. Tol nam eerst de aanval, maar Verboon ruilde deze eraf, en ging vervolgens zelf in de aanval. Tol liet zich niet kennen en ondernam een dappere poging tot omsingelen. Stuk bij beetje kwam Verboon beter te staan, en Tol moest noodgedwongen twee schijven offeren. Dit bleek te duur, en Verboon maakte de partij stijlvol af. 

Tot slot de wedstrijd tussen runner-up Wouter Wolff en Mitchel Mensinga. Mensinga was niet onder de indruk van het puntentotaal van Wolff, en vloog vol de aanval in. Wolff investeerde veel tijd in het omsingelen, maar het was Mensinga die het betere spel had. Na een verkeerde voortzetting van Mensinga kon Wolff behendig wegkomen met als resultaat een remise.

Mensinga vormt eerst obstakel voor Slump

5 mei 2016

Nadat Jitse Slump de eerste vijf rondes had gewonnen, lukte het Mitchel Mensinga in de zesde ronde de koploper zijn eerste punt afhandig te maken. De naaste concurrent van Slump, Wouter Wolff, wist zijn partij wel te winnen. Hierdoor is het gat tussen Slump en Wolff nog twee punten met nog drie rondes voor de boeg. In de laatste ronde spelen de heren tegen elkaar dus er is nog niets beslist. Nick Waterink, voorafgaand aan de zesde ronde op gelijke hoogte met Wolff, verloor zijn partij van Jannes Kromhout en is daardoor zo goed als uitgeschakeld voor de titel.  

Jitse Slump speelde een Roozenburg-aanval. Nadat Mitchel Mensinga de aanval eraf had geruild, was de muziek wel een beetje uit de stand. Slump creëerde enig optisch voordeel, maar Mensinga had geen moeite de remise te vinden. Deze remise betekent een einde aan de fabelachtige reeks overwinningen van Slump.

De eerste achtervolger van Slump, Wouter Wolff, bouwde vanuit de opening het Chizhov-kanon op tegen Tom Knapen. Meteen nadat Wolff het kanon in werking stelde en richting het kerkhofveld ging, werd de voorpost eraf geruild door Knapen. Wolff nam in het vervolg van de partij alle risico’s, waardoor er een zeer ingewikkelde stand op het bord kwam te staan die voor beide spelers kansen zou bieden. Dit bleek de goede strategie van Wolff, want Knapen begreep de stand niet meer en zette een combinatie open voor Wolff. Wolff benutte dit buitenkansje en ook in het afspel maakte Wolff geen fouten meer.

De tweede achtervolger van Slump, Nick Waterink, keek na de opening aan tegen een gigantische tempoachterstand tegen Jannes Kromhout. Waterink speelde dit echter zeer goed tegen en na zo’n veertig zetten leek het erop dat Waterink winstkansen zou gaan creëren, omdat het centrum van Kromhout compleet was weggevaagd. In een uiterste winstpoging overzag Waterink echter een tijdelijk offer, waarna de kansen keerden. Waterink was van slag hierdoor en enkele zetten later was het raak voor Kromhout, op het moment Waterink in een eenvoudige combinatie trapte. Waterink had vervolgens  geen zin meer om met een schijf minder door te spelen.

Thijs Verboon speelde een sterke partij tegen Stijn Overeem. De snelle flankaanval van Overeem werd onmiddellijk overgenomen door Verboon. Verboon bouwde vervolgens een zeer sterk centrum op en Overeem moest noodgedwongen de randen opzoeken. Overeem verdedigde zich hierna handig, waardoor Verboon genoegen moest nemen met een puntendeling. 

Wouter Morssink speelde een solide centrumpartij tegen Floris Tol. Beetje bij beetje werd Tol naar achteren gedrukt en op het juiste moment besloot Morssink de flankaanval in te zetten. Dit werd enkele zetten later zelfs een flankcentrumaanval. Tol probeerde nog te redden wat er te redden viel, maar zijn positie bleek kansloos. Tol blijft door deze nederlaag steken op één punt uit zes duels.

Er zijn tot en met zaterdag nog drie rondes te spelen. Zal Wouter Wolff de achterstand van twee punten op Jitse Slump goed kunnen maken? 

Jitse Slump verplettert concurrentie

4 mei 2016

Na vijf rondes gaat Jitse Slump fier aan de leiding met een waanzinnige score van 10 uit 5. Wouter Wolff en Nick Waterink kunnen als enigen enigszins aanhaken, maar zij kijken inmiddels al aan tegen een gat van drie punten. Met nog vier duels te gaan, lijkt Slump al bijna zeker van de Nederlandse titel.

Jitse Slump vond in Tom Knapen zijn vijfde slachtoffer in vijf duels. Vanuit de opening werkte Slump naar een aanval toe, welke werd omsingeld door Knapen. De aanval sloeg echter compleet door, waardoor Knapen geen andere uitweg zag dan een zeer slechte ruil. De koploper maakte in het afspel geen fout meer en daardoor heeft Slump na vijf rondes nog steeds een 100%-score. 

Wouter Wolff, voorafgaand aan de vijfde ronde Slumps naaste concurrent, speelde een klassieke partij tegen Jannes Kromhout. Lange tijd bleef de partij in evenwicht, totdat de 41e zet aanbrak. Wolff had op deze zet de gelegenheid een fraaie forcing uit te voeren, welke zou worden ingeleid met een zeer onverwachte opbouwzet. Wolff overzag dit buitenkansje echter en enkele zetten later werd de vrede getekend door de heren. 

Nick Waterink is bezig aan een inhaalactie en boekte in deze vijfde ronde zijn derde overwinning op rij. De tegenstander van Waterink, Thijs Verboon, koos al heel vroeg in de partij voor een flankaanval. Waterink wist deze aanval echter volledig te blokkeren, zodat Verboon een tekort had aan wachtzetten. Verboon zou altijd een schijf moeten inleveren, waardoor hij vroegtijdig besloot de handdoek in de ring te werpen. 

Floris Tol weet zijn draai maar niet te vinden in dit Nederlands Kampioenschap. Deze ronde maakte hij tegen Stijn Overeem een gruwelijke blunder tijdens een slagenwisseling en kwam zomaar een schijf achter. Overeem maakte de partij daarna koelbloedig af. 

Mitchel Mensinga en Wouter Morssink maakten er in de opening een spektakel van: al snel stond er een wederzijdse flankaanval op het bord. De aanval van Mensinga bleek het sterkst, waardoor Morssink geen andere mogelijkheid zag dan het nemen een grote ruil. De partij belandde hierna in rustig vaarwater, maar Mensinga was de eerste die op dam kwam. Morssink vond nog wel de route naar remise, maar hij kon niet voorkomen dat Mensinga altijd richting een tweede dam zou fietsen. Morssink ging derhalve akkoord met een plusremise voor Mensinga.

Donderdag 5 mei vinden de 6e en 7e ronde plaats. Het is daarmee de derde dag op rij dat de deelnemers een dubbele ronde afwerken en het zal om deze reden gegarandeerd bijltjesdag zijn. Welke speler heeft de beste conditie?